Lonne en de familie

woensdag, 25 december 2013

Eerste Kerstdag was een echte familiedag. Lonne moest 's-ochtends een paar uurtjes alleen zijn, maar 's-middags werd het feest voor haar. Met de hele familie naar het bos. Wat was ze blij om iedereen bij elkaar te zien. Ze holde en huppelde alsof ze nog een pup was. Ze deed vrolijk mee met de spelletjes van de kinderen. En haar kleine vriendje is helemaal niet meer bang voor Lonne.

  



Konden al die vriendjes maar iedere dag mee . . . .

kerststal en kerstkaarten

vrijdag, 20 december 2013

Kerstkaarten, geschreven en per post verstuurd vind ik veel leuker dan digitale wensen. Ik schuw de computer bepaald niet, maar het staat zo gezellig alle ontvangen kaarten bij elkaar. Bovendien kan je ze makkelijk nog eens bekijken en de goede wensen (her)lezen.
Ieder jaar maak ik zelf een kaart (ja, op de computer) voor familie en vrienden. En dit jaar heb ik weer eens gekozen voor een kaart waar Lonne prominent op staat.

En vanmiddag heb ik ook mijn jaarlijkse Boeken Kerst Huis opgebouwd. Uiteraard met andere figuurtjes dan vorige jaar. Dit is mijn interpretatie van de kerststal.



 Het lijkt alsof er zomaar wat poppetjes staan, maar ieder figuurtje symboliseert voor mij iets van de huidige samenleving.
 

laatste nieuws van Woezel

woensdag, 11 december 2013

De ontvoerde Woezel heeft het goed getroffen. Geen gebijt en gesleur meer van Lonne, maar een liefdevolle behandeling. 

Hij wordt zelfs voorgelezen uit zijn eigen boek !

op zoek naar stoepjes

maandag, 9 december 2013

Mijn blessure is nog niet helemaal genezen, maar ik kan gelukkig weer auto rijden. Niet te lang, want schakelen/sturen is pijnlijk. Maar we kunnen in ieder geval weer fijn naar het bos of zoals vanmiddag, naar de duinen. Er is echter één probleem, Lonne kan geen gebruik maken van de loopplank. Die is veel te zwaar om met mijn twee gehandicapte armen te tillen. En Lonne kan echt niet zonder loopplank!

Als zij op eigen kracht in en uit de auto moet springen, kan je erop wachten dat zij ook geblesseerd raakt. Probleem! Maar, gehandicapt zijn maakt vindingrijk. Voordat we weg gaan rijd ik de auto in onze straat met de achterwielen tegen de stoeprand, klep open en met die ongeveer 10 cm. minder hoogte verschil kan Lonne redelijk makkelijk zelf in de auto stappen. Ik moet wel goed bedenken waar we dan heen gaan; daar moet ook een hoge stoep zijn waartegen ik kan parkeren. Dat is vaak niet een echte parkeerplek. Dan zet ik de auto even  dwars over de straat, laat Lonne uitstappen en zeg dat ze moet blijven waar ze is.
Wat er dan gebeurt vind ik zo mooi. Ik stap weer in de auto en rij weg om ergens anders te parkeren. Ik zie haar kijken, maar ze blijft netjes zitten. In het volle vertrouwen dat ik terug kom. Dan ben ik zo trots op mijn Lonnetje!!!!
 

woezel ontvoerd

vrijdag 29 november 2013

Woezel is ontvoerd. Lonne's speeltje, Lonne's knuffel. Bijna vier jaar is Woezel door Lonne bekwijld, gebeten, in de hoek geslingerd en er liefdevol weer uit gehaald. Want een middagdutje met Woezel was toch gezelliger dan alleen.

 

 

 

En nu is Woezel weg! Gewoon meegenomen. Door wie ?? Door dit kereltje,  met zijn onschuldige  blauwe oogjes.

Verleden week kwam hij hier spelen en wilde niet zonder Woezel naar huis. Alleen maar logeren, was het idee. Maar Lonne en ik weten zeker dat Woezel bij dat ventje blijft. Zijn moeder heeft Woezel zomaar in de wasmachine gestopt en sindsdien is hij niet meer bij dat mensje weg te denken. Het zij zo!

Maar vandaag kreeg Lonne een nieuwe knuffel. Het kleine ventje had in zijn eigen speelgoedkast gekeken welke knuf hij missen kon. En hij vond dat de beige beer naar Lonne mocht verhuizen.






En hier is hij dan!



Is dit mijn nieuwe Woezel?  Effe kijken of ie tegen een stootje kan . . .



Goedgekeurd?!?

geblesseerde baas

donderdag, 28 november 2013

Net nu Lonne zo'n zin heeft in haar wandelingen, raakte gister de baas geblesseerd! Gestruikeld over een drempel en pats! vol op haar gezicht en armen gevallen. Nu kan ze voorlopig geen auto rijden, dus is Lonne veroordeeld tot saaie uitjes in de buurt. Sorry Lonne!

Lonne heeft er zin in

dinsdag, 26 november 2013

Lonne is de laatste tijd bijzonder levendig. Niet dat ze veel langer loopt, maar ze heeft duidelijk meer plezier in de wandelingen. Ik neem 's-ochtends zelfs een balletje mee, dat vindt ze leuk. Aan het begin van het grasveld gooi ik de bal een eind weg en op een sukkeldrafje gaat ze hem halen om er vervolgens triomfantelijk de hele weg mee in haar bek te lopen. Haar staart zwiept van plezier. Als ik dan doe alsof ik de bal wil afpakken, holt ze verder. Ook andere honden hebben haar belangstelling en wil ze zelfs even spelen. Daardoor is ze lekker moe als we thuis zijn en gaat ze tevreden slapen.

's-Middags gaan we rond drie uur weer weg. Ook dan heeft ze belangstelling voor alles om haar heen.

Ik heb geen idee waar die opleving vandaan komt. Wellicht is het buiten de aangename temperatuur voor haar, ze hijgt ook minder. Maar het was eerder ook koel en toen kon ze vaak zo uitgeblust achter me aan sjokken, dat ik maar weer snel naar huis ging.

Laat ik me maar niet verdiepen in het hoe en waarom: ik geniet ervan zoals ze nu is. En ik hoop dat het zo blijft.

 

 

Wat is ze lief hè?



bladblazers (vervolg)

vrijdag, 22 november 2013

Wat een toeval. Gister klagen over bladblazers die de blaadjes niet opruimen maar verplaatsen en wat gebeurt er vanmorgen  in mijn straat? Bladblazers, maar mèt een bezemwagen erachter. Kijk, dat ruimt  op!

 

 

 

mooi schoon hè?

 

bladblazers

donderdag, 21 november 2013

Ik ga even klagen. En dat na zo'n prachtige herfstdag als vandaag. We gingen naar het bos om te genieten van de zon, de herfstkleuren en de geluiden van de wind door de bladeren, het gakken van de ganzen en het geplas en gespetter van de eenden. Ik had een bal meegenomen, kon ik lekker op een bankje in de zon zitten en Lonne met de bal spelen.

En dan krijg je die herrie! Dat constante, zo irritante geluid van de bladblazers. Dat duurt niet even, het gaat onafgebroken door. De man die blaast heeft oordoppen, ik niet!!!! Van grote afstand hoor je het al en het lijkt wel een soort besmetting (het lijkt niet, het ís zo).



Overal worden die dingen gebruikt. Dat de plantsoenendienst de straten langs gaat met die apparaten snap ik nog. De Arbowet verbiedt de bezem. Maar dat geblaas ruimt  niets op, de bladeren worden slechts verplaatst. Bij de eerste windvlaag liggen ze weer op de weg. Zo blijf je aan de gang en de herrie ook.  Ook particulieren blazen er op los. Zoals vanmiddag. Dat bos grenst aan een zeer, zeer chique buurt, met villa's die tussen de één en twee miljoen euro kosten. Je zal er maar wonen. Dan kan je niet eens rustig van je tuin genieten, omdat je buurman de hele middag herrie maakt. Ben ik even blij dat ik in een rijtjeshuis woon, daar valt niks te blazen. 

 



herfstkleuren

Maandag, 18 november 2013

Volop herfst is het. De bomen kleuren rood en geel, en de paden zijn bedekt met afgevallen bladeren. Dat geeft zo'n leuk knisperend geluid als je erdoor heen loopt. Als ik ze omhoog schop probeert Lonne ze te pakken. Dat is een leuk spelletje.  

In ons geliefde bos was het prachtig vandaag. Heel stil. Je hoorde alleen de mistdruppels van de bomen vallen en af en toe lieten de ganzen even horen dat ze in het weiland zaten. 

Ik verval in herhaling. Eerder deze maand was het er ook prachtig en verleden jaar heb ik ook de herfst bezongen op mijn blog. Gelukkig is er een plek waar niets verandert en ieder seizoen een feest is.

 



koeien naar stal

woensdag, 13 november 2013

Vandaag zijn de meeste Lakenvelders naar stal gegaan. Boer Gerard zei dat het gras in het weiland te iel en niet voedzaam is, dus gaan de koetjes naar huis. Het weiland is nu in bezit genomen door de schapen en de ganzen. Een paar Lakenvelders waren er nog, die hadden geluk om op deze mooie herfstdag lekker buiten te zijn. En daar genoten ze ook van.

 

  En wij genoten ook. Van de zon, het mooie bos en alle dieren die daar zijn.

 

mistig bos

zaterdag, 2 november 2013

Echt een herfstdag met mist en een beetje miezer. Dan is het mooi en stil in het bos. Alles in rust. Behalve de koeien, die waren knap luidruchtig.

  

na de storm

woensdag, 30 oktober 2013

Maandag de 28e heeft het behoorlijk gestormd. Lonne en ik zijn de hele dag thuis gebleven. Alleen voor het hoognodige even in de buurt gelopen. Saaie dag. Maar als je op de tv alle ellende en schade in het land ziet, dan prijs ik me gelukkig dat er bij ons niets ergs is gebeurd. Nog geen plantje is er in mijn tuintje omgewaaid. Vandaag konden we weer fijn het bos in, dus naar Rust en Vreugd. Kijken of daar schade is. Het was een enorm troep. Het hele bos lag bezaaid met takken, grote en kleine. Dat was lastig lopen. Aan de rand van het bos, bij het weiland was het erger. Van verre hoorde ik de kettingzagen die een gigantische boomstam in stukken zaagden. Ik kon niet zien om welke boom het ging, want het pad was afgezet. Stukken stam werden door een takelwagen op rupsbanden op een trekker gelegd. Groot materieel op een van de smalste en mooiste paadjes van het landgoed. Als dat maar weer goed komt.

 

 Een eindje verderop nog een omgewaaide boom, dwars over de sloot.  Gezien de heftigheid van de storm viel de schade hier wel mee.

 

wintertijd

zaterdag 26 oktober 2013

Vannacht gaat de wintertijd in. Dat is eigenlijk niet correct, dan begint gewoon DE tijd. 's-Zomers wordt de tijd aangepast, vanaf morgen is het weer normaal GMT. Hoe dan ook; de winter lijkt nog heel ver weg met deze aangename temperatuur en zonneschijn.

Vandaag kreeg Lonne onverwacht bezoek van een vriendinnetje, we gingen naar het bos en dat was leuk!

 

Lonne werd er wel heel moe van. Maar ze kan vannacht een uurtje extra slapen. . .

zomerse herfst

donderdag, 24 oktober 2013

De laatste tijd weinig blogs gemaakt, want er gebeurt niet zoveel. Lonne raakt hoe langer hoe meer op haar rust gesteld, dus maken we vaker korte wandelingetjes bij ons in de buurt. En daar valt niet veel over te vertellen. Het komt mij eigenlijk wel goed uit, want ik ben heel druk aan het werk in mijn tuintje. En Lonne ligt dan heerlijk in het gras te kijken hoe ik me uitsloof.

Maar vanmiddag zijn we naar Rust en Vreugd gegaan. Ik wilde graag het mooie bos zien en natuurlijk even bij de koeien kijken voordat ze naar de 'winterstalling' gaan. Dat lijkt voorlopig niet te gebeuren. Het zulk prachtig weer, het lijkt wel zomer. Toevallig kwam ik de boer tegen en hij zei dat er buiten nog genoeg gras voor de koeien is.
Het doet me altijd goed te zien hoe prettig deze koeien het hebben. Schaduw als dat nodig is en lekker kunnen drinken uit de sloot. Uiteindelijk is de slager hun lot; maar ik heb zo'n vermoeden dat dit speciale ras niet in een bulkslachthuis belandt en daardoor wellicht een rundwaardiger einde vinden??

 

Het was weer genieten



Lonne deed nuttig werk. . .

verdrinken

zondag, 13 oktober 2013

Nog even en mijn tuintje is verdronken! Ik heb verleden week veel nieuwe plantjes gepoot en een paar ervan lijken nu drijfplantjes.

 

 

De regen gaat de hele dag maar door en aan de lucht te zien (en op buienradar) wordt het voorlopig ook niet droog.

Mijn tuintje lijkt wel een zwembad. Ik hoop dat al dat water ook weer zal zakken.
 



 Vanmorgen hebben Lonne en ik rond half tien even kort gewandeld en zijn drijfnat thuis gekomen.  Ik ben benieuwd wanneer Lonne weer naar buiten wil. Het is nu half vijf in de middag en ze ligt nog steeds te slapen.

luie dierendag

vrijdag, 4 oktober 2013

Omdat het dierendag was mocht Lonne bepalen wat ze wilde doen. Dat was makkelijk: HELEMAAL NIKS ! Luieren is haar hobby, dus heeft ze dat vandaag vol overgave gedaan. Lekker in de tuin gelegen, afwisselend op het gras of op de stenen, net waar de schaduw was. Want het was warm.

Natuurlijk had ze van haar vriend de slager een groot bot gekregen.

Daar is ze een hele tijd mee bezig geweest. Zo vermoeiend . . .

oktober

dinsdag, 1 oktober 2013

Het is oktober. Wat is de zomer snel voorbij. Hoewel, de laatste dagen is het aangenaam om buiten te zijn. Heel veel zon maakt dat het met 16 graden lekker warm is. Toch zie je dat de herfst is begonnen. Bijvoorbeeld aan de paddenstoelen. Het zijn er nog niet veel.

 

 

Maar het zal niet lange duren of het hele bos staat vol.

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 



zomerse dag

vrijdag, 27 september 2013

Wat worden we verwend met mooi, zonnig weer. Het is een feest om buiten te zijn. Lonne en ik gaan iedere middag naar Rust en Vreugd en blijven daar zo lang mogelijk. Lonne kan geen uren lopen dus is ieder bankje op onze route een rustplaats. Lonne gaat aan mijn voeten liggen en speelt met de tennisballen die ik voor haar meeneem. Zo zijn we twee bejaarde dames die genieten van de zon met uitzicht op het weiland met de koeien. Ik snap niet hoe Lonne van deze luie wandelingen zo moe wordt; op de terugweg ligt ze in de auto al te slapen en dat gaat thuis zo door.

 

veel beter

zaterdag, 7 september 2013

Het gaat gelukkig een stuk beter met Lonne. Nog een paar dagen, dan zal ze weer de oude zijn. Al met al heeft het ziek zijn maar een klein weekje geduurd, maar dat weet je niet van tevoren en ik heb me veel zorgen gemaakt. Omdat Lon natuurlijk al op leeftijd is kan je problemen verwachten, maar ik moest ook steeds weer denken aan het einde van Bommel. Dat begon ook met overgeven.  En met een zieke Bommel liep ik ook 's-nachts buiten en keek machteloos toe hoe haar lijf schokte en schokte, maar er kwam niets, ze was al leeg. En midden in de nacht laten nare herinneringen zich moeilijk verdrijven.

Het heden ziet er beter uit. Lonne heeft zelfs weer zin in een spelletje met de bal.
 

En morgen probeer ik of ze een boswandeling(etje) op prijs stelt.

En Zus, heel erg bedankt voor het aanhoren van mijn gejammer, het meedenken en raadgeven.

 

diarree

Midden in de nacht van donderdag 5 op vrijdag 6 september

zoek ik mijn heil achter de computer. Ik kan niet gaan slapen want geregeld moet ik met Lonne naar buiten vanwege haar diarree. Het is nu veel erger dan vandaag en gister. Maar wat moet je doen om 3 uur 's-nachts? Een dierenarts bellen? Er is geen acuut levensgevaar dus. . . . .  Misschien heeft Lon vandaag toch een beetje teveel gegeten. Rijst met kip heb ik haar gegeven, dat is toch een zalfje voor de darmen. Gelukkig is het heel mooi weer. Buiten is het nog steeds warm, dus kan ik in shorts en shirt zo de deur uit. Het is een uitzonderlijke mooie nacht, geen zuchtje wind. Jammer dat Lonne met haar gespuit de serene stilte verstoort.
En Lonne hijgt zo erg, alleen daarvan kon ik al niet slapen. Maar hijgen deed ze de hele dag al. Opeens dacht ik: "Ze heeft pijn, ze heeft darmkramp". Toen heb ik haar een pipetje Infacol gegeven. Dat heb ik voor mezelf altijd in huis. Het is eigenlijk voor baby's die darmkrampjes hebben, en ik weet wel dat je honden geen mensen-medicijn moet geven maar dit kan toch niet verkeerd zijn.  Al zou het niet helpen kan het denk/hoop ik geen kwaad.

Als het helpt, moet het snel werken. Dan hoop toch nog op een beetje slaap.

Vrijdag 6 september 13 uur

 

Lonne heeft tot vanmorgen 7 uur geslapen (en ik ook) toen begon het gehijg weer en wilde ze naar buiten. Na vele rondjes draaien ging ze zitten, maar er kwam alleen een stroom lucht! Nu slaapt ze nog, zonder hijgen. Ze is natuurlijk doodmoe van de doorwaakte nacht. Gunstig is dat ze ook geen aandrang meer heeft gehad. Zou de ellende voorbij zijn? Voor alle zekerheid heb ik mijn afspraak voor vanmiddag afgezegd, want ik vertrouw pas op beterschap als ze weer normale ontlasting heeft.

 

 

middel erger dan de kwaal

woensdag, 4 september 2013

Sinds afgelopen zondag is Lonne ziek. Het begon met overgeven. Een kwartier na haar eten kwam alles er met een enorme straal weer uit. Gelukkig waren we in de tuin. Heel zielig stond ze erbij. Kop en staart omlaag. Ze was duidelijk niet lekker. Ik had net de boel een beetje van het gras gedept en weg gespoeld met water en hoppa! daar kwam de tweede vloed.

Een paar uur later stond ze voor haar etensbak te bedelen. Ik dacht dat ze honger had, of op z'n minst een leeg gevoel, dus gaf ik haar iets te eten. Echt niet veel. En ze at het met smaak op. Maar ook dit hield ze niet binnen. Dan maar vasten de rest van de dag. Maandag gaf ze haar eten ook weer op, dus naar de dierenarts. Die zei dat Lonne buikpijn had. Bij het bevoelen van haar buik trok Lon alle spieren aan. Ze gaf Lonne twee injecties. Eén Rapidexon en één Emeprid en ook nog voor drie dagen Emepridpillen. Het was een virus, zei de DA. Ze wist het dus niet, hetgeen ik me kan voorstellen, want de oorzaak van gespuug is natuurlijk moeilijk vast te stellen.

Bovendien rustig aan met eten, om het uur een klein schepje. En die kleine beetjes hield Lonne zowaar binnen. Hoera, leed geleden. Alleen wilde ze absoluut niet wandelen; even aan de overkant een plasje en dan snel weer naar huis en in de tuin liggen.

Maar vanmorgen werd ik heel vroeg wakker van Lonnes gehijg. Ik vermoedde al iets, schoot snel wat kleding aan en ja hoor, ongeduldig stond ze voor de voordeur. Op een holletje naar het gras aan de overkant van de straat en toen spoot het er van achter uit. Ze liep twee meter verder en daar kwam het weer, en weer. Wat had ik medelijden met haar.
Lees ik in de bijsluiter van de Emeprid dat eventuele bijwerkingen sufheid en diarree kunnen zijn!! Bovendien is Rapidexon een soort corticosteroïde. Dat is wel heftig tegen een beetje kotsen.

Dan vind ik het middel erger dan de kwaal.  Medicijn tegen overgeven, veroorzaakt diarree. De hele dag heb ik met Lonne heen en weer gelopen tussen huis en het grasveldje. Het hield niet op, ze was er heel ziek van. Ze wilde niets eten, gelukkig wel drinken. Die pillen geef ik dus niet meer.  

Ralf en Lonne

dinsdag, 27 augustus 2013

Ralf kwam op visite. Hij is helemaal gewend aan Lonne en weet dat Lonne Lonne heet. Die twee gaan gezellig met elkaar om en dat levert leuke plaatjes op.

  

Lonne negen jaar

dinsdag, 20 augustus 2013

Lonne is jarig vandaag. Ze is 9 jaar geworden. Voor een Landseer is dat een respectabele leeftijd. En daar gedraagt ze zich ook naar! Niet teveel inspanning en alles op haar gemak.

Natuurlijk kreeg ze een felicitatiekaart van Tante Zeeland. 

 

 

Van de slager een enorm bot !

 

 



 

En ik maakte een overzicht van de afgelopen 12 maanden.

 

bezoek

zaterdag, 17 augustus 2013

We hebben de afgelopen week bezoek gehad. Eerst kwam Zus logeren en daarna Lonne's kleine vriendinnetje. Wat een aandacht en afleiding heeft Lonne gehad. Dat is nog eens wat anders dan alleen  maar met de baas omgaan. Af en toe werd ze er zenuwachtig van. Vooral 's-ochtends met opstaan, dan hoorde ze boven andere stemmen. Ze had het liefst de trap opgerend om te kijken, maar Lon kan geen trap lopen, dus stond ze vol verwachting in de gang naar boven te kijken. En maar hijgen !!!    

Van Zus zijn er geen foto's; zij houdt er niet van om gefotografeerd te worden, laat staan dat ze op ons blog wil! Dat is jammer, want op een avond probeerde zij met Lonne wat doggydance-pasjes te maken, zoals "weave", en werd daarbij door Lonne compleet van de vloer getild. We kregen er de slappe lach van. Ik heb het wel gefilmd, maar het is niet voor publicatie.

Met het kleine vriendinnetje zijn we naar de speeltuin geweest. Zij heeft heerlijk geklommen, geschommeld en gedraaid. Wij hebben lekker in de schaduw op een bank gezeten en Lonne heeft aan onze voeten met de bal gespeeld. Zo simpel, maar zo fijn.

 

 

En nu is iedereen weer weg. Het is stil in huis. Straks met de herfstvakantie komt er vast wel weer een logé.

 

 

kinderbezoek

dinsdag, 6 augustus 2013

Kleinzoon was vandaag op bezoek. Heel gezellig zo'n jochie om je heen die de oren van je hoofd kletst over van alles en nog wat. Ook Lonne heeft genoten. Zij is dol op de levendigheid die kinderen hebben. Heel wat leuker dat die saaie baas! Maar meehollen, heuveltje op en af, dat deed ze niet. Bejaard of te warm? 

 

heerlijke dag

zaterdag, 3 augustus 2013

Heerlijk was het vandaag. Normale zomer temperatuur en een stevige wind. In huis heb ik alle ramen tegen elkaar open gezet zodat de benauwde warmte werd weg geblazen. Op de zolder veroorzaakte dat een herinnering aan vroeger. Intimi begrijpen wat ik bedoel.

  

Lonne en ik hebben vandaag niets bijzonders gedaan. Ik hoef niet groots en meeslepend te leven; (dat wordt afgeraden) gewoon in het bos wandelen,  met Lon een spelletje spelen en wat in de tuin werken. Het is heerlijk rustig nu. Geen geschreeuw, geen schuurmachines of hogedrukspuiten want de halve buurt heeft zich vanmorgen vroeg in de Zwarte Zaterdag gestort. En ze blijven twee of drie weken weg. Nu begint mijn vakantie! En Lonne kan in alle rust en koelte haar dutje doen.

Eerst heb ik de heg gesnoeid. Mijn zus komt logeren dus moet het netjes zijn. . .

Morgen is de heg in de voortuin aan de beurt.

we waren voorbereid

donderdag, 1 augustus 2013

We waren erop voorbereid, op de meer dan 30 graden. Maar toch blijft het ongemakkelijk. Vanmorgen vroeg naar het bos, dat was heerlijk. Lonne heeft meer dan een half uur gelopen, dat is lang voor haar doen. Het was ook gezellig, want per 1 augustus (vandaag dus) mogen de honden er weer loslopen. Dus was het 'druk'.  Veel bekende honden/bazen die we vanaf maart niet meer hebben ontmoet. Thuis was het al behoorlijk warm in de tuin. Ik ben op de fiets naar de boer gegaan, voor boter en karnemelk. Toen ik daarvan rond half twee terug was, kon je echt niet meer buiten zijn. Zo heet. Lon liep even de tuin in, maar met dezelfde gang weer naar binnen. Opeens dacht ik aan de ventilator die ergens in de berging stond. Een beetje frisse lucht zou Lonne wel prettig vinden.

  

Ik vind het altijd moeilijk om overdag te gaan zitten zitten. Dus ben ik koekjes gaan bakken. Daarbij was de ventilator wel prettig.

Ze zijn goed gelukt!

's-Avonds de tuin sproeien. Lonne is dol op een waterstraal uit de tuinslang, maar van een sproeier moet ze niets hebben.

kippenvel

dinsdag, 30 juli 2013

Wat een koele dag; ik had zelfs kippenvel toen we vanmiddag naar het bos gingen. Ik dacht tussen de buien door even lekker te wandelen, maar we troffen de hevigste bui van de hele dag. Wat een wolkbreuk! Lonne sukkelde achter me aan, vol weerzin tegen al die nattigheid. Binnen een paar minuten was ze drijfnat en haar buik en poten vol natte aarde en zand.

 

 

Wat een slechte beslissing van me. We hadden beter in de buurt kunnen blijven, dan was ook de auto van binnen droog gebleven.

 

 

Toch heb ik er geen spijt van. Het bos heeft zo'n andere sfeer als het hard regent. Het is er heel stil, ondanks het geruis van de regen op de bladeren. Geen vogel laat zich horen en we zijn ook niemand tegen gekomen. Als overmorgen de temperatuur weer boven de 30 graden stijgt, zal ik met plezier aan deze middag terug denken.

opgesloten

maandag, 22 juli 2013

Opgesloten zijn we. Naar binnen verbannen door de zon. Buiten, op de meest koele plek in de tuin, is het 35 graden. Binnen 23. Dan is de keuze niet moeilijk, maar wel heel jammer. Daar is het toch geen zomer voor  om midden op de dag binnen te zitten, met ook nog eens alle deuren en ramen dicht, want we willen het binnen wel koel houden ! Ik kan natuurlijk, net als in zuidelijke landen, een siësta houden, maar ik heb geen slaap. Fietsen is ook geen optie, veel te heet.  Lonne heeft nergens last van. Zij ligt net als gisteren languit in de gang. Wat heerlijk als je zoveel kunt slapen.

achter gesloten deuren

~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~~

Opsluiting is ergens goed voor. Alle keukenkastjes zijn gesopt en de vitrages gewassen ! Het is nu 17.30 uur; ik heb wel een glaasje wijn verdiend. Eens kijken of ik dat buiten kan drinken.



volle maan

zondag, 21 juli 2013

Volle maan vind ik altijd mooi om te zien. En vanavond was zij er in volle glorie. Ik kan me voorstellen dat er allerlei mythes zijn rond het fenomeen volle maan. Mensen zouden rare dingen doen bij volle maan en je zou minder goed slapen. Daar heeft Lonne geen last van.



geen zon: cool !

zaterdag, 20 juli 2013

 Lonne heeft genoten vandaag. Lekker koel was het zonder zon. Dus een autoritje naar Rust en Vreugd. Steeds weer verbaas ik me over de rust (en de vreugd) die daar is. Prachtige bomen, een slootje, en dieren die het duidelijk naar hun zin hebben. Ondanks de vele foto's en filmpjes die ik eerder maakte, hier weer een impressie van vanmiddag. Ik kan het niet laten.

 



(w)arme Lonne

vrijdag, 19 juli 2013

Lonne heeft het warm. Zij heeft het niet naar haar zin. Haar enige pleziertje is 's-morgens vroeg naar het bos. Daar is het koel en loopt ze heerlijk een half uurtje te banjeren. Maar terug is het in de auto al behoorlijk warm en begint het hijgen. En dat gaat de hele dag door! Het is gewoon zielig, ze kan nergens verkoeling vinden. Ook natspuiten met de tuinslang helpt niet en ergens zwemmen is geen optie. Het water in het dichtstbijzijnde meertje ziet verdacht groen. Dus brengen we de dag in de tuin in de schaduw door.

 

 

Binnen, in de gang is het koeler, maar Lonne wil altijd bij me in de buurt liggen. . .  Ik heb Lon zeer lief, maar niet zo, dat ik bij haar in de gang ga zitten.

 

Dus hijgt ze dag door.
 

's-Avonds gaat het dan weer beter. Rond half 10 lopen we een rondje en daarna blijven we zo lang mogelijk in de tuin. Dat zijn heerlijke uren, want ik vind het overdag ook heel warm.
Gelukkig hoef ik niet zo te hijgen !

Lonne loopt weer goed

woensdag, 17 juli 2013

Het leed is geleden, Lonne loopt weer normaal. Vanmorgen vroeg naar het bos en daar hebben we een heerlijke koele wandeling gemaakt. Ik kreeg zelfs kippenvel, zo koel. Lon heeft meer dan een half uur gelopen. Bravo ! De rest van de warme dag is ze niet meer in actie gekomen.

Ze heeft wel geleerd van haar onbezonnen achtervolging. Vanavond waren er natuurlijk ook poezen buiten, Drie zelfs. Maar Lonne liet het bij wat dreigend gehijg, een blafje en haar nekharen opzetten. Geen van de poezen was daarvan onder de indruk, ze bleven rustig zitten. Lonne schudde de opwinding van zich af en liep verder.

poezen opjagen kan niet meer

maandag, 15 juli 2013

Tijdens ons avond-wandelrondje, waar Lonne altijd rustig losloopt en de hele buurt besnuffelt, was daar gisteravond opeens die brutale poes. Die bleef maar zitten en holde pas op het laatste ogenblik weg, een brandgang in. Lonne er achteraan. En ze kwam er mank lopend weer uit! Piepen en blijven zitten. Oei, ze had pijn en wilde niet verder lopen. Ik heb een beetje gemasseerd en toen moest ze toch naar huis lopen. Over dat kleine eindje hebben we lang gedaan. Thuis gelijk aan de Traumeel.

Vandaag het maximum aantal pillen gegeven want het was nog niet over. En rust houden natuurlijk.

Ik had nog wel plannen gemaakt om met Lonne naar het meertje te gaan, kon ze lekker zwemmen, want het was warm vandaag. In plaats van het water werden het de koele tegels in de gang.

Ik had geen lust om thuis te blijven en ben gaan fietsen. Een ritje richting De Kaag.
  

Toen ik thuis kwam lag Lonne languit in de gang. Bij het geluid van de sleutel, tilde ze even haar kop op, constateerde dat de baas weer thuis was, en sliep verder. Ze had me niet gemist.

Vanavond liep ze al minder mank. Een paar dagen rustig aan, dan zal het wel weer over zijn.

vriendjes

donderdag, 11 juli 2013

Lonne's vriend kwam logeren. Het was maar voor korte tijd, maar Lonne vond het heerlijk (en haar baas ook). Thuis spelletjes doen en fijn wandelen in het bos.

  

bomen in de weilanden

vrijdag, 5 juli 2013

Verleden jaar zomer, tijdens een (bijna) hittegolf besteedde ik in mijn blog aandacht aan koeien die in de weilanden in de felle zon staan. Ik legde het aan de Dierenbescherming voor en zij antwoordde dat er nog steeds geen wettelijke regeling is om vee tegen zonnestraling te beschermen. 

Vandaag las ik in de krant dat die wet er ook niet komt. De Partij voor de Dieren had een voorstel ingediend om boeren te verplichten bomen in de wei te planten. Maar VVD en  CDA zijn tegen. Zij vinden het een zaak van de veehouders.
De Partij voor de Dieren wilde ook temperatuurmeting in stallen om oververhitting te voorkomen en een verbod op diertransporten tijdens hete dagen. Alle voorstellen zijn naar de prullenbak verwezen.
 

Vroeger was er een bomen-plant-actie  sinds 2008 over gegaan in de actie Plant je voort.  Hier kan men een certificaat kopen voor het planten van bomen in weilanden.

Een extra zetje vanuit de politiek was toch welkom geweest, want als koeien zelf kunnen kiezen zoeken ze de koelte. Zoals deze bofkonten.

bezige bijtjes

dinsdag, 2 juni 2013

Geen gebrek aan bijen in mijn tuintje. De vol in bloei staande Campanula is een grote bijentrekker. De gehele dag, tot het donker wordt, hoor je ze zoemen. Ze vliegen af en aan en boren hun kopjes diep in de bloemkelken. Ze trekken zich niets van mij aan, als ik met mijn neus en camera er boven op sta. Ze hebben het druk, druk, druk.
 

twee jarigen

zaterdag, 29 juni 2013

Het was dubbel feest met twee jarigen. Een klein feestje, met alleen familie, maar wel gezellig. De kinderen hebben in de speeltuin gespeeld, we hebben gewandeld en lekker gegeten. Het was allemaal heel simpel, maar als de sfeer goed is, de kinderen leuk met elkaar spelen en ook de zon gaat schijnen dan heb je een perfecte dag. Ook Lonne vond het leuk. Ze is altijd vrolijk als er kinderen op bezoek zijn.


We werden ook nog getrakteerd op een ware vliegshow. De vliegmachines op weg naar de veteranendag in Den Haag vlogen precies over onze tuin. Een prachtige gezicht. Ik heb geprobeerd ze te filmen maar dat was moeilijk. Er was tegenlicht en voordat ik kon inzoomen waren ze al weer voorbij. Het ging zo snel. Eén filmpje is een beetje gelukt.

 

Lonne weer beter

vrijdag, 28 juni 2013

Lonne is gelukkig weer helemaal opgeknapt. Vannacht zonder onderbreking geslapen (ik ook) en ze heeft vandaag gewoon gegeten en we hebben lekker gewandeld.  Enig aandachtpuntje: geen ontlasting. Ze nam iedere keer de houding aan, maar er kwam niets. Morgen opletten.

beetje ziek

donderdag, 27 juni 2013

Vandaag was Lonne een beetje ziek. Ze heeft heel veel overgegeven. In de nacht werd ik al een paar maal wakker omdat ze onrustig was. Ik hoorde haar scharrelen in de gang; ze wisselde steeds van plaats. Toen ik ging kijken ging ze gewoon weer liggen slapen. Tot vanmorgen vroeg. Ik hoorde haar kokhalzen en voordat ik iets kon doen lag er een enorme gele, schuimige massa in de gang.  Lon naar buiten en ik aan de schoonmaak. In de tuin heeft ze nog een paar keer overgegeven.  Ik heb haar heel even uitgelaten, alleen voor de nodige behoeften. Daarna wilde ze, zoals gewoonlijk, wat eten, dus gaf ik haar wat. Dat had ik beter niet kunnen doen, want kort daarna holde ze de tuin in en met een enorme straal spoot het eten er weer uit. Zomaar, zonder kokhalzen. En daarna nog een paar keer. Wat een akelig gezicht. 

Ik pleegde direct een s.o.s-telefoontje naar mijn zus, een zeer ervaren hondenvrouw. Vasten was haar advies en als Lon echt honger kreeg een beetje Brinta pap van water en de rest van de dag rust. Maar Lonne had geen rust. Ze ging iedere keer ergens anders liggen. In de tuin, in de gang, in de kamer, toch maar weer de tuin in. Ze zat zichzelf in de weg. Ik ben toch even weggegaan om Brinta te kopen. Een enorm pak, kleiner was er niet. Maar ze heeft er in de middag wat van gegeten; ze vond het lekker. En, belangrijker, het bleef erin. Ze heeft daarna niet meer overgegeven. Gelukkig. Dat was dat. 's-Avonds gaf ik haar weer wat Brinta, maar dat weigerde ze. Het moest écht eten zijn. Ook dat bleef binnen. 

Ik heb geen idee waarom ze vandaag ziek was. Ze heeft gister niets van de straat gegeten (dat doet ze trouwens nooit) ook geen gras en ze heeft ook niet gezwommen of anderszins kou geleden. Nou ja, het leed is geleden, dat is het belangrijkste. Nu zit ik alleen met 500 gr. Brinta, zouden de vogels dat lusten? Die verdienen wel een extraatje. Zij hebben in de tuin de kots-restanten opgeruimd.
 

 

de 10.000 ste bezoeker

dinsdag, 25 juni 2013

 

De 10.000 ste bezoeker heeft vandaag mijn blog bekeken !! In bijna drie jaar tijd, vanaf het begin op 20 augustus 2010, is er dus 10.000 keer hier een bezoeker geweest. Stelt natuurlijk niets voor. Er bestaan blogs die dat aantal in één dag halen. Ik heb ook geen idee wie het allemaal waren, want er reageert niemand.
              BEHALVE MIJN TWEE TROUWE LEZERS; MIJN ZUS EN MIJN ZOON. 
Maar hun reactie hoor ik rechtstreeks, en dat is wel zo gezellig. Het is ook niet mijn opzet om veel aandacht te krijgen. Ik doe het uitsluitend voor mijn eigen plezier.  Om al die leuke momenten met Lonne te bewaren.

 

 



beukennootjes oogsten

maandag, 24 juni 2013

 

Verleden week met die storm raapte ik in het bos afgewaaide beukentakken en die heb ik thuis in een vaas gezet. Zie het blogje van 15 juni jl. Ik verwachtte dat de vruchtknoppen wel zouden verdrogen in de warme kamer, maar kijk eens wat er is gebeurd. Ze zijn gaan groeien en staan op punt van opengaan.

 

 

Nog even, dan kan ik beukennoten oogsten.



langste dag

vrijdag, 21 juni 2013

Vandaag is de langste dag van het jaar, of de kortste nacht. Het is hoe je het bekijkt. Maar het is op dit moment (21.30 uur) al zo donker dat de lampen in huis branden. Je kunt ook niet buiten zitten, veel te koud. Maar gisteravond waren we om half elf nog in de tuin. Het was zo'n echte zomeravond.  Geen blad aan de boom bewoog, de kamperfoelie geurde evenals het pas gemaaide gras. Ik wist dat het weer in de nacht zou veranderen, dus bleef ik zo lang mogelijk genieten. Totdat het zo donker werd dat ik de letters van mijn boek niet meer kon zien. Lonne heeft nog lang buiten liggen slapen.

 

 

En dat terwijl het oosten van Nederland werd geteisterd door vreselijke regen en onweer. Wat een enorme verschillen in zo'n klein land.  Het mag aan de kust dan altijd koeler zijn dan elders, wij hebben zelden extreme weersomstandigheden.

storm dag

zaterdag, 15 juni 2013

Rare dag was het. Uitbundige zonneschijn, lekkere temperatuur en toch was het niet fijn buiten. Er was zoveel wind. In de tuin werken was niet prettig en je kon er ook niet zitten lezen of eten. De krant waaide uit je handen, en de kaas van je brood. Zelfs in het bos was het zoeken naar een windvrij plekje. Het bankje bij het heideveldje voldeed.

 

 Met zo'n uitzicht kan je er wel uren zitten. Lonne vermaakte zich ondertussen met haar bal.  

 

Daarna gingen we toch weer verder, want ik wil zo graag de Lakenvelder kalfjes zien. Maar de koeien zijn slim, ze lopen heel ver van het wandelpad, in de luwte van de bomen. Te ver om ze te filmen. Als je heel goed kijkt zie je  op de foto een paar zwart/witte stipjes. Dat zijn de kalfjes.

Voor thuis heb ik mooie takken verzameld. De paden lagen vol afgewaaide beukentwijgen met de jonge beukennootjes er nog aan. Die staat heel decoratief in mijn Groeneveldt vazen.