Tijdens ons avond-wandelrondje, waar Lonne altijd rustig losloopt en de hele buurt besnuffelt, was daar gisteravond opeens die brutale poes. Die bleef maar zitten en holde pas op het laatste ogenblik weg, een brandgang in. Lonne er achteraan. En ze kwam er mank lopend weer uit! Piepen en blijven zitten. Oei, ze had pijn en wilde niet verder lopen. Ik heb een beetje gemasseerd en toen moest ze toch naar huis lopen. Over dat kleine eindje hebben we lang gedaan. Thuis gelijk aan de Traumeel.
Vandaag het maximum aantal pillen gegeven want het was nog niet over. En rust houden natuurlijk.
Ik had nog wel plannen gemaakt om met Lonne naar het meertje te gaan, kon ze lekker zwemmen, want het was warm vandaag. In plaats van het water werden het de koele tegels in de gang.
Ik had geen lust om thuis te blijven en ben gaan fietsen. Een ritje richting De Kaag.
Toen ik thuis kwam lag Lonne languit in de gang. Bij het geluid van de sleutel, tilde ze even haar kop op, constateerde dat de baas weer thuis was, en sliep verder. Ze had me niet gemist.
Vanavond liep ze al minder mank. Een paar dagen rustig aan, dan zal het wel weer over zijn.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten