geen tijding, goede tijding

woensdag, 30 september 2015

Een nieuw bericht, maar eigenlijk heb ik niets te melden. Het leven kabbelt voort, hetgeen wel prettig is. Lonne en ik genieten van het mooie weer. Lon doet dat door de hele dag in de tuin te liggen en ik fiets veel. Als ik 's morgens wat langer dan normaal met  Lonne wandel, gaat ze daarna helemaal tevreden de tuin in. En ik eruit. Als ik dan rond twee uur, half drie weer thuis kom, wordt ze even wakker, kwispelt wat en slaapt gewoon weer verder! Dan móét ze van mij de pootjes strekken, en gaan we naar het bos. Daarna ben ik dan ook een beetje moe en genieten we samen nog van de laatste uurtjes zon in de tuin. Best uit te houden zo!

 (ps. de duif is weg)
 

 

witte duif

zondag, 20 september 2015

Er zit een duif op het randje van de dakgoot. Geen gewone, maar een sierduif. Volgens de buren zit hij al een week bij ons in de buurt. Iedereen strooit wat voer in de tuin, wat met graagte door deze verdwaalde vogel wordt gegeten. Toch vind ik het raar, kan zo'n duif zich handhaven in "het wild?"

Ik krijg niet de indruk dat hij het naar zijn zin heeft. Hij vliegt niet, zit alleen een beetje heen en weer te schuifelen. Iedereen neemt het nogal gemakkelijk op, maar ik denk: moeten we vogelhulp inschakelen?

Of alles maar op zijn beloop laten?

Stoomgemaal De Vereeniging

zaterdag, 12 september 2015

Vandaag gaat mijn blog niet over Lonne, maar over Open Monumentendag. Ik heb slechts één monument bezocht. Jaren en jaren fietste ik er langs en zag het steeds meer vervallen. De graffiti artiesten leefden zich uit op de muren, evenals het onkruid rond het gemaal. Totdat, iets meer dan een jaar geleden, een bord werd geplaatst met de aankondiging: Restauratie Stoomgemaal De Vereeniging. En nu op Monumentendag was het open voor publiek. Dit was mijn kans. Wat is er al veel gebeurd! De meeste muren zijn schoon gemaakt en opnieuw gevoegd en de informatie was: over een jaar wordt het stoomgemaal ook operationeel! Van al dat stoere staal binnen heb ik foto's gemaakt en ook van het uitzicht aan de achterkant.

 

het gaat goed

donderdag, 3 september 2015

Het gaat goed met Lonne. Gister was ze nogal onrustig, heel veel smakken, en hijgen met haar tong ver uit de bek, waarbij ze behoorlijk kwijlde. Overal waar ze lag werd het nat. Maar dat deed ze vandaag niet meer. Ze heeft ook, zoals gewoonlijk, op haar dooie gemak gelopen, met veel belangstelling voor allerlei luchtjes rond de bomen en de struiken. Vanmiddag belde de dierenarts, hoe het met Lonne ging en of ik nog vragen had. Ik kon gelukkig zeggen dat alles goed is. Wat een nazorg van de dierenarts, echt geweldig. 

Gister ben ik begonnen met het afmeten van het water dat Lonne drinkt; zowel gister als vandaag was dat 1,25 liter; is dat niet een beetje weinig voor een hond van 61 kilo?

 



stil in huis . . .

dinsdag 1 september 2015

Vanmorgen, om half negen, Lonne naar de dierenarts gebracht. Met vereende krachten is ze op de behandeltafel gezet en met flink verzet van Lonne is er een infuus aangebracht. Toen de benodigde vloeistoffen erdoor en ze was 'weg'.

 

 

Ik naar huis. En wat is het daar nu stil!! Akelig stil. Ik realiseer me nu pas hoe aanwezig Lonne is. Ik ben al elf jaar met Lonne samen en vind dat onderhand heel gewoon. Nu merk ik pas hoe ik aan haar gehecht ben. Gelukkig komt ze straks weer thuis. 

 

Zojuist ( negen uur) belde de dierenarts dat er aan één kant van Lonne's kaak twee kiezen uit moeten. Een grote, die is afgebroken en een kleintje, helemaal achterin, zit los. Die is ook niet te redden. Nu gaan ze aan de andere kant kijken. En zullen ze weer bellen wat er daar moet gebeuren.

Netjes hè? dat ze mij zo op de hoogte houden.



 

 Om halftien het tweede telefoontje, aan de andere kant van Lonne's gebit precies hetzelfde verhaal. Ook hier de kleine kies die los zit, maar van grote kies was ook de wortel ontstoken. Met het weghalen is daardoor een groter gat ontstaan en dat is gehecht.Heftig hoor!

Daarna mocht ik om half elf bellen. De operatie was klaar en geslaagd; een half uur later mocht ik weer bellen. Toen was Lonne redelijk wakker, maar nog niet in staat om te lopen. Ik kan haar om 12 uur ophalen.
En nu ligt ze thuis, op haar eigen kleed haar roes uit te slapen.

Ze heeft voor tien dagen pijnstillers (Carprodyl) mee gekregen, plus een gebitspasport waarop staat welke kiezen zijn weggehaald. En in een doosje de verwijderde kiezen en wortels. (getver, wat moet ik daar mee?)
Verder moet ze zich vandaag rustig houden en nog niet eten. Ze mag de komende dagen geen brokken eten, maar die kreeg ze toch al niet; haar normale voer, Smuldier is prima.
Over twee weken moet ik bellen hoe het ermee gaat. Als ik iets raars opmerk, bel ik uiteraard eerder.

Tijdens de narcose liet Lonne urine lopen, die is opgevangen en getest (vanwege haar leeftijd) en daaruit bleek dat die veel te waterig is. Vraag me niet wat dat betekent (nieren?), maar vanaf nu moet ik afmeten hoeveel ze per dag drinkt en dat over twee weken melden. Verder konden/wilden ze er niets over zeggen. We gaan braaf water wegen.
Nou, dat was het dan. Volgens de dokter was deze behandeling hard nodig en zal Lonne nu niet meer stinken.
O ja, ik kreeg ook nog een rekening: € 356,20.