besneeuwde duinen

vrijdag, 25 januari 2013

Weer zo'n prachtige dag. Vandaag zijn we naar de Katwijkse duinen gegaan. De toppen waren héél erg blank, met al die sneeuw. En het was ook druk! Het leek wel of iedereen met zijn/haar hond nog wilde genieten van het mooie winterweer. Op plaatsen waar verschillende paden bij elkaar komen, een soort pleintje, was het een krioelen van honden van allerlei grootte, soort en leeftijd. Eerst stond Lonne een beetje beduusd te kijken. Ze heeft het niet zo op haar soortgenoten, maar het ging allemaal goed. Af en toe wilde ze zelfs een beetje spelen. Er waren ook veel kinderen met sleetjes. Ouders zeulden braaf met slee en kroost het duin op om ze dan vanaf de top een zetje te geven. . .  Dolle pret.  (fototoestel weer vergeten)

Om een uur of drie betrok de lucht. De zon ging schuil achter mistige wolken, er kwam wind en opeens was het niet meer zo aangenaam. Doordat de duinen zo hoog zijn heb je een wijds uitzicht. Indrukwekkend was het om de weersverandering van verre te zien aankomen.  Ik denk dat we nog net genoten hebben van de laatste mooie uren van deze winterperiode.

het is bijna voorbij

donderdag, 24 januari 2013

Nog een paar dagen genieten en dan is dit mooie weer voorbij. Jammer vinden Lonne en ik, want we genieten zo van de wandelingen in de sneeuw en de zon. Vandaag ook weer. We hebben een rondje Rosenburg/Raaphorst gelopen. Lonnes energie is heel wisselend, maar vandaag had ze duidelijk genoeg om een wandeling van ruim een uur te maken. Prachtig uitzicht op de weilanden met schapen (hoe kunnen die eten vinden onder de sneeuw?) de vele watervogels in de wakken. Natuurlijk had ik geen camera bij me, geloof me dus maar op mijn geschreven woord.  Ik hoop morgen weer op een mooie dag; het fototoestel ligt klaar!

vandaag geen bos

maandag, 21 januari 2013

Vandaag zijn we niet echt weg geweest. Dat pak sneeuw van gister lag er nog, bijna geen doorkomen aan. En dan rijd ik liever niet in de auto. Met al die sneeuw krijgt je dagelijkse omgeving een heel ander aanzicht. Ik vond het mooi, dat wazige witte weiland.
 

het kan verkeren. . .

zondag, 20 januari 2013

Eergister schreef ik nog: we genieten. Vandaag was dat wel anders. Mijn hemel, wat een hoeveelheid sneeuw is er gevallen en koud met die harde wind. Dit is de rauwe winter. Dan wil je alleen maar binnen zijn. Deze hondenbaas werkt altijd op zondagmiddag, dus dat kwam voor Lonne goed uit. Vanmorgen, nog net voor de buien zijn we buiten geweest en pas vanavond rond 10 uur weer. Eventjes. Voor morgen heb ik de afspraken afgezegd. En Lonne zal zich in de buurt moeten vermaken, ik ga écht niet in de auto rijden.

 

genieten van de sneeuw

vrijdag, 18 januari 2013

We genieten. Van de sneeuw, het heerlijke buiten zijn, de pittige vrieslucht. Omdat er nauwelijks wind is voel je geen kou. En mijn geliefde bos is zoooooo mooi. Ik krijg er geen genoeg van.  Ook Lonne voelt zich hier altijd prettig. Zij kent alle paadjes, het voelt steeds als een 'thuis komen'.
Vorig jaar schreef ik dat in het oudste gedeelte van het bos het heideveldje met de oerbrem door vandalen in de fik is gestoken. Tot mijn plezier zie ik het weer groeien. In de sneeuw zijn duidelijk de nieuwe scheuten van de brem te zien.

wandeling in de sneeuw

woensdag, 16 januari 2013

Lonne is gelukkig zo goed als hersteld. Vanmorgen zag ik dat ze vrij soepel liep. En vanmiddag ben ik ondanks de gladheid en sneeuw toch met de auto naar het bos gegaan. Lonne's favoriete 'oom' was er bij en hij heeft mooie foto's gemaakt.

 

Sneeuw

dinsdag, 15 januari 2013

Er was sneeuw voorspeld, maar zo'n enorm pak was toch een verrassing. Tijdens het ontbijt maakte ik plannen om met Lonne heel veel buiten te zijn, lekker spelen in de sneeuw, sneeuwballen gooien waar Lon achteraan gaat. De zon ging ook nog schijnen; het zou vast en zeker een geweldige dag worden. 

Eerst een sneeuwvrij paadje maken in de achtertuin, dan in de voortuin en daarna met Lonne op pad.

Snuivend liep Lon door dat witte spul, ze was alle bekende luchtjes kwijt. Ze vond het duidelijk spannend. Maar toen ze enthousiast de voortuin uithuppelde zag ze door alle sneeuw het hoogteverschil tussen het trottoir en de weg niet en verstapte zich. Ze zwikte door haar rechterschouder. Jankend van de pijn bleef ze met een half opgeheven voorpoot zitten. Ach, wat zielig was ze. Ik probeerde de poot wat te masseren, maar dat wilde ze niet. Ik heb haar net zo lang laten zitten tot ze zelf opstond en hinkend weer naar binnen wilde. Daar ging ze op haar kleed liggen. Dat was korte sneeuwpret!

Ik heb haar drie pillen Traumeel gegeven, die werken natuurlijk niet direct, maar meer kon ik niet voor haar kon doen. Rond 12 uur kon ze even naar buiten om te plassen, etc. want dat moest nog gebeuren en daarna wilde ze alleen maar liggen.

Eigenlijk voelde ik mezelf ook een beetje zielig want mijn plannetje ging niet door. Toen ben ik maar alleen gaan wandelen. Zonder Lonne; dat was toch niet zo leuk.

 

Ik heb wat foto's gemaakt van de voor- en achtertuin met die enorme hoeveelheid sneeuw.
 

 

zoek de snoepjes

donderdag, 10 januari 2013

Zowaar zagen we even de zon! Dus gingen we naar de duinen. Fijn gewandeld, maar niet lang. Lonne werd toch weer snel moe. Na een half uur vond ze het genoeg. Dat we langer in de auto zitten dan we wandelen, nemen we maar voor lief. In dat half uur had Lon plezier, en ik ook.

Na een lange slaap wordt Lonne in de avond weer actief en dan is een spelletje heel welkom.
Dit blijft leuk! Snoepjes verstoppen in lege dozen. Lonne wordt steeds fanatieker in het opsporen van het lekkers.

pyamadag

dinsdag, 8 januari 2013

Lonne was vandaag heel lui. 's-Ochtends merkte ik het al, ze wilde maar een klein stukje lopen. En toen ik rond 14 uur mij klaar maakte voor de echte wandeling bleef ze op haar kleedje liggen. Meestal loopt ze, als ik mijn jas aantrek, direct mee naar de voordeur, maar vanmiddag niet. Op mijn aanmoediging "Kom, we gaan uit",  keek ze mij vanonder haar wenkbrauwen smekend aan, kwispelde vriendelijk met haar staart, en ging door met slapen. Nou, daar stond ik. Klaar voor een wandeling, maar duidelijk zonder Lonne.  Ik had echt geen zin om thuis te blijven, dus ben ik alleen gaan wandelen. In de Horsten. Daar heb ik anderhalf uur gelopen!

  

 



Heerlijk was het. Maar wel een beetje saai zonder Lonne. Toen ik thuis kwam lag die luie meid nog te slapen, met haar knuffel.

 

een knalgoed nieuwjaar!

dinsdag, 1 januari 2013

Het nieuwe jaar is net een half uur oud en er wordt nog volop vuurwerk afgestoken. Vanuit het zolderraam heb ik er naar gekeken en gefilmd; het was weer spectaculair. Door de nat geregende ramen kregen de vuurpijlen een speciaal effect.

Lonne houdt niet van al die herrie. Ze was de hele dag onrustig. Bij iedere knal keek ze even naar mij. Maar ik reageerde niet, dus Lon ook niet. Vanmorgen wat vroeger de deur uit, vóór tien uur en vanmiddag naar Rust en Vreugd. Daar was het heerlijk rustig.