woezel ontvoerd

vrijdag 29 november 2013

Woezel is ontvoerd. Lonne's speeltje, Lonne's knuffel. Bijna vier jaar is Woezel door Lonne bekwijld, gebeten, in de hoek geslingerd en er liefdevol weer uit gehaald. Want een middagdutje met Woezel was toch gezelliger dan alleen.

 

 

 

En nu is Woezel weg! Gewoon meegenomen. Door wie ?? Door dit kereltje,  met zijn onschuldige  blauwe oogjes.

Verleden week kwam hij hier spelen en wilde niet zonder Woezel naar huis. Alleen maar logeren, was het idee. Maar Lonne en ik weten zeker dat Woezel bij dat ventje blijft. Zijn moeder heeft Woezel zomaar in de wasmachine gestopt en sindsdien is hij niet meer bij dat mensje weg te denken. Het zij zo!

Maar vandaag kreeg Lonne een nieuwe knuffel. Het kleine ventje had in zijn eigen speelgoedkast gekeken welke knuf hij missen kon. En hij vond dat de beige beer naar Lonne mocht verhuizen.






En hier is hij dan!



Is dit mijn nieuwe Woezel?  Effe kijken of ie tegen een stootje kan . . .



Goedgekeurd?!?

geblesseerde baas

donderdag, 28 november 2013

Net nu Lonne zo'n zin heeft in haar wandelingen, raakte gister de baas geblesseerd! Gestruikeld over een drempel en pats! vol op haar gezicht en armen gevallen. Nu kan ze voorlopig geen auto rijden, dus is Lonne veroordeeld tot saaie uitjes in de buurt. Sorry Lonne!

Lonne heeft er zin in

dinsdag, 26 november 2013

Lonne is de laatste tijd bijzonder levendig. Niet dat ze veel langer loopt, maar ze heeft duidelijk meer plezier in de wandelingen. Ik neem 's-ochtends zelfs een balletje mee, dat vindt ze leuk. Aan het begin van het grasveld gooi ik de bal een eind weg en op een sukkeldrafje gaat ze hem halen om er vervolgens triomfantelijk de hele weg mee in haar bek te lopen. Haar staart zwiept van plezier. Als ik dan doe alsof ik de bal wil afpakken, holt ze verder. Ook andere honden hebben haar belangstelling en wil ze zelfs even spelen. Daardoor is ze lekker moe als we thuis zijn en gaat ze tevreden slapen.

's-Middags gaan we rond drie uur weer weg. Ook dan heeft ze belangstelling voor alles om haar heen.

Ik heb geen idee waar die opleving vandaan komt. Wellicht is het buiten de aangename temperatuur voor haar, ze hijgt ook minder. Maar het was eerder ook koel en toen kon ze vaak zo uitgeblust achter me aan sjokken, dat ik maar weer snel naar huis ging.

Laat ik me maar niet verdiepen in het hoe en waarom: ik geniet ervan zoals ze nu is. En ik hoop dat het zo blijft.

 

 

Wat is ze lief hè?



bladblazers (vervolg)

vrijdag, 22 november 2013

Wat een toeval. Gister klagen over bladblazers die de blaadjes niet opruimen maar verplaatsen en wat gebeurt er vanmorgen  in mijn straat? Bladblazers, maar mèt een bezemwagen erachter. Kijk, dat ruimt  op!

 

 

 

mooi schoon hè?

 

bladblazers

donderdag, 21 november 2013

Ik ga even klagen. En dat na zo'n prachtige herfstdag als vandaag. We gingen naar het bos om te genieten van de zon, de herfstkleuren en de geluiden van de wind door de bladeren, het gakken van de ganzen en het geplas en gespetter van de eenden. Ik had een bal meegenomen, kon ik lekker op een bankje in de zon zitten en Lonne met de bal spelen.

En dan krijg je die herrie! Dat constante, zo irritante geluid van de bladblazers. Dat duurt niet even, het gaat onafgebroken door. De man die blaast heeft oordoppen, ik niet!!!! Van grote afstand hoor je het al en het lijkt wel een soort besmetting (het lijkt niet, het ís zo).



Overal worden die dingen gebruikt. Dat de plantsoenendienst de straten langs gaat met die apparaten snap ik nog. De Arbowet verbiedt de bezem. Maar dat geblaas ruimt  niets op, de bladeren worden slechts verplaatst. Bij de eerste windvlaag liggen ze weer op de weg. Zo blijf je aan de gang en de herrie ook.  Ook particulieren blazen er op los. Zoals vanmiddag. Dat bos grenst aan een zeer, zeer chique buurt, met villa's die tussen de één en twee miljoen euro kosten. Je zal er maar wonen. Dan kan je niet eens rustig van je tuin genieten, omdat je buurman de hele middag herrie maakt. Ben ik even blij dat ik in een rijtjeshuis woon, daar valt niks te blazen. 

 



herfstkleuren

Maandag, 18 november 2013

Volop herfst is het. De bomen kleuren rood en geel, en de paden zijn bedekt met afgevallen bladeren. Dat geeft zo'n leuk knisperend geluid als je erdoor heen loopt. Als ik ze omhoog schop probeert Lonne ze te pakken. Dat is een leuk spelletje.  

In ons geliefde bos was het prachtig vandaag. Heel stil. Je hoorde alleen de mistdruppels van de bomen vallen en af en toe lieten de ganzen even horen dat ze in het weiland zaten. 

Ik verval in herhaling. Eerder deze maand was het er ook prachtig en verleden jaar heb ik ook de herfst bezongen op mijn blog. Gelukkig is er een plek waar niets verandert en ieder seizoen een feest is.

 



koeien naar stal

woensdag, 13 november 2013

Vandaag zijn de meeste Lakenvelders naar stal gegaan. Boer Gerard zei dat het gras in het weiland te iel en niet voedzaam is, dus gaan de koetjes naar huis. Het weiland is nu in bezit genomen door de schapen en de ganzen. Een paar Lakenvelders waren er nog, die hadden geluk om op deze mooie herfstdag lekker buiten te zijn. En daar genoten ze ook van.

 

  En wij genoten ook. Van de zon, het mooie bos en alle dieren die daar zijn.

 

mistig bos

zaterdag, 2 november 2013

Echt een herfstdag met mist en een beetje miezer. Dan is het mooi en stil in het bos. Alles in rust. Behalve de koeien, die waren knap luidruchtig.