Dana

maandag, 19 november 2012

Bericht ontvangen van Stichting Dierenthuis over mijn adoptiehond Dana.

Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Dana.

Dana vindt alles wat beweegt buiten leuk, of het nu auto's zijn of vogels dat maakt niets uit. Als ze er maar achteraan kan rennen. Als van dat alles niets aanwezig is dan rennen we gewoon achter de honden aan en gaat ze al blaffend de hondjes nog een beetje opjutten ook.
Voor Dana is elke dag een feest, ze is een feestbeest buiten. Gelukkig is ze binnen lekker rustig en heeft ze haar slaapje echt wel nodig.
Nog steeds zonder al die zware medicatie heeft ze geen aanval van epilepsie gehad. Geweldig fijn, want al die medicatie met hun bijwerkingen zetten we liever in de kast.
Wat zal Dana Almere leuk gaan vinden, een nieuwe omgeving, nieuwe luchtjes.

Een poot van Dana.

Met diervriendelijke groet,

Anneke van der Meij
Hondenadoptie

Bij het bericht was ook een foto die een heel blije hond laten zien

 

bericht van Dana

vrijdag, 20 april 2012

Van de Stichting Dierenthuis ontving ik onderstaande e-mail over mijn adoptiehond Dana:

"Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Dana. Dana krijgt, evenals de andere honden met epilepsie, Onno, Pablo en Pino, geen medicatie meer tegen eilepsie. We hebben, nu de honden echt thuis zijn bij Dierenthuis de dosis eerst gehalveerd en later zijn we hiermee gestopt. Het resultaat, nu na een maand zonder medicatie, is super. Geen van de honden heeft nog een aanval gehad. Dat is een goed teken, de dieren zijn waarschijnlijk ontstresst. Kom gerust eens bij Dana langs
Met diervriendelijke groet,
Anneke van der Meij Hondenadoptie en een poot van Dana".

(verder lezen)

Oh, Dana wat ben je goed terecht gekomen bij Dierenthuis. Ik hoop dat ik nog lang aan je verzorging mag bijdragen.

Dana

zondag, 25 maart 2012

Dana is mijn nieuwe adoptiehond. Na het bericht dat Sloeber is overleden heb ik Dana gekozen uit de lange lijst van honden die bij de Stichting Dierenthuis zijn beland. Dit meldt  de Stichting over Dana:  

"Over de voorgeschiedenis van Dana willen we niet al teveel zeggen. Bij ons gaat het om de dieren die wij opvangen en de beste zorg geven die maar enigszins haalbaar is. Dana werd vanwege steeds frequenter voorkomende epileptische aanvallen op verzoek van Dierenthuis afgeleverd bij de Dierenkliniek in Bakel. Medisch onderzoek wees uit leverproblemen. Ze is nu sinds een paar weken bij ons. Krijgt nu andere medicatie en speciaal dieetvoer voor honden met leverproblemen. In die tijd heeft ze nog geen enkele aanval gehad. Ze reageert dus erg goed op de behandeling. Het is een lief, sociaal hondje en we hopen dat we haar nog lang, met deze goede kwaliteit van leven, bij ons kunnen laten wonen. Dana zoekt nog adoptanten. "

Ik ben dus de eerste adoptant, hopelijk volgen er meer.

  

Sloeber is niet meer

donderdag, 8 maart 2012

Droevig bericht van de Stichting Dierenthuis

Beste adoptant,

Het spijt mij u dit bericht te moeten sturen, maar vandaag hebben wij afscheid moeten nemen van Sloeber. Vrijdag was hij voor onderzoek naar de dierenarts geweest, omdat hij niet meer wilde eten. Maandag is hij in de dierenartskliniek opgenomen, omdat hij toch wel erg ziek werd. Dit alles bleek te komen door een auto-immumziekte en acuut nierfalen. We hebben besloten hem rustig in te laten slapen om verder lijden te besparen. Uiteraard wordt Sloeber gecremeerd en komt hij terug naar dierenthuis. We zullen dit aparte hondje gaan missen.

We wensen u veel sterkte met het verlies van Sloeber en willen u bedanken voor de steun die u hem gegeven hebt. We hopen dat u ondanks dit droevige nieuws toch wilt blijven adopteren en uw steun aan een andere hond wilt geven. Een berichtje te zijner tijd van uw kant hierover zouden we zeer op prijs stellen.

Met vriendelijke groet,
Anneke van der Meij
Honden adoptie

bericht van Sloeber

vrijdag, 26 augustus 2011

Beste adoptant,

Hierbij een berichtje van Sloeber.

Sloeber is echt een apart dier, hij kan zo komisch zijn en vreselijk eigenwijs. Gelukkig is hij wat afgevallen, hij kan niet meer de hele dag door eten, zoals voorheen. Nu is het gewoon 2x daags een portie en buffelhuiden als tussendoortje. Daar heeft hij het erg druk mee, alle manden worden afgegaan op zoek naar die kauwstaafjes. Het is een echte snuffelhond. Het liefst pikt hij ook nog het eten van blinde Ozzy of van de honden zoals Milord die nierdieet krijgen. Als de duvel is hij nergens bang voor en steekt gewoon zijn kop in andermans bak.
Sloeber mag niet in de gang en in de keuken komen. Toch, terwijl hij de regels kent, overtreedt hij die elke dag weer. Regelmatig gaat hij op bezoek bij de andere roedel, die een aparte hondenkamer hebben en een grote tuin. Hij geeft aan dat hij op stap wil en we doen de deur voor hem open. Daar in de hondenkamer gaat hij alle bedden af op zoek naar lekkers, dan klimt hij op bed om te rollebollen, gaat even het grote terras op om te kijken of daar nog wat te halen is en wil dan eigenlijk weer terug naar het café waar hij tevreden in een kistje kruipt en de eerste uren van de wereld af is. Grote schoonmaakmachines rijden vlak naast zijn kistje maar dat deert hem niet. Een komische lieve hond.

Kom gerust eens bij Sloeber langs. Dit kan op dinsdag, donderdag of zaterdag tussen 14.00 uur en 16.00 uur.

Een poot van Sloeber.

Dit bericht kreeg ik van Stichting Dieren Thuis over mijn adoptie hond. Ik heb Sloeber (nog) niet zelf ontmoet, maar ik weet dat het een hond is met veel problemen, en dan ben ik heel blij met zo'n bericht. Dat Sloeber bij Dierenthuis gewoon zijn (slechte) gang kan gaan.

Sloeber is mijn maatje op afstand

zaterdag, 8 januari 2011

Sloeber heet mijn nieuwe adoptiehond. Het is een cocker spaniel reu, 8 jaar oud  en hij houdt niet van aaien en knuffelen, want hij is wat autistisch. Mede door zijn slechte ervaring in het leven. . . . Dit meldt de Stichting Dierenthuis over Sloeber:

"Vanuit een asiel in Oostende krijgen wij het verzoek of er plaats is voor een 8-jarige cocker spaniël die autistisch gedrag vertoond. De hond verblijft al maanden in het asiel. Hij komt daar terecht nadat zijn bazinnetje overlijdt en de kinderen de erfenis weigeren en daarmee dus ook de verantwoording voor de huisdieren niet op zich willen nemen. Eén van die dieren is Sloeber. In het begin heeft het asiel nog goede hoop op een snelle plaatsing. Het is immers een leuke hond om te zien. Al gauw blijkt echter dat hij niet makkelijk is. Hij wordt niet graag geaaid, gromt zelfs als men dit probeert. Hij komt duidelijk niet sympathiek over en leeft in zijn eigen wereldje. De mensen die een hond van deze leeftijd willen gaan verzorgen willen graag met hun dier kunnen knuffelen en dat verdraagt Sloeber dus absoluut niet. Het asiel vindt dat de tijd nog niet gekomen is om Sloeber te laten inslapen. De arme sukkelaar heeft er ook niet om gevraagd om in deze situatie te belanden. Heeft Dierenthuis een plaatsje voor hem? U raadt het al. Sloeber heeft een chronische oorontsteking en woont al een tijd bij ons, heeft zich uitstekend aangepast aan de nieuwe situatie. Sloeber leeft niet meer in zijn eigen wereldje, het gaat goed met hem. Het is een schat van een hond."

 Maar alleen mijn bijdrage is natuurlijk niet genoeg. Als je mede-adoptant wil worden klik dan hier

Dag Bommel

woensdag, 5 januari 2011

Dit bericht kreeg ik van de Stichting Dierenthuis over mijn adoptiehond Bommel.

Geachte mevouw .... . ,

U bent nog maar kort de adoptant van Bommel, daarom spijt het ons des te meer u dit bericht te moeten sturen. Gister hebben wij afscheid moeten nemen van Bommel. Hij kon alleen nog maar liggen en omdat het er ernstig uit zag zijn wij met spoed met hem naar de dierenkliniek gegaan. Daar werd geconstateerd dat zijn maag deels gekanteld was en er nog een ander probleem was; kanteling van de darmen of een probleem met zijn milt en/of tumoren. Bommel was dus ernstig ziek. Dit in combinatie met zijn al pijnlijke achterhand (vergroeide rug), waarvoor hij medicatie kreeg, zagen wij het niet zitten om hem de zware operatie aan te doen. Bommel werd bij binnenkomst in de opvang door onze dierenarts geschat op 10 jaar, volgens

het asiel was hij nog ouder. In ieder geval is het één van de allerbraafste en liefste honden van de opvang geweest en heeft Bommel bij ons de extra tijd gehad die hij verdiende, namelijk 5 jaar en 3 maanden. Toch blijft het afscheid plotseling en zullen we hem erg gaan missen.

We wensen u veel sterkte met het verlies van Bommel en willen u bedanken voor de steun die u hem  gegeven hebt.

We hopen dat u ondanks dit droevige nieuws toch wilt blijven adopteren en uw steun aan een andere hond wilt geven. Een berichtje te zijner tijd van uw kant hierover zouden we zeer op prijs stellen.

Met vriendelijke groet,

Stichting Dierenthuis

Arme Bommel, we hebben niet de tijd gekregen om elkaar te leren kennen, maar iets in mij zegt dat het goed is, zoals het is. Dag Bommel. . . . .

mijn adoptie hond

vrijdag 24 december 2010

Aan het eind van het jaar duik ik in mijn administratie en maak een balans op van alle donaties, abonnementen en  lidmaatschappen die ik in de loop van het jaar ben aangegaan. Sta ik nog achter die donatie? Lees ik dat tijdschrift nog graag? Wil ik nog wel lid zijn van dit of dat? Soms wordt het schrappen en opzeggen. Van het geld dat ik daarmee uitspaar doe ik dan weer andere dingen. Zoals nu.  Ik heb bij Dierenthuis een hond geadopteerd. Het is een Golden Retriever en hij heet Bommel.



Dit schrijft de Stichting Dierenthuis:

"Wat een ontzettend lieve hond, die Bommel... De Golden Retriever was al op leeftijd en zat als zwerver in het asiel Zuidwolde, toen een familie viel voor zijn karakter en hem adopteerde. Helaas liep het sprookje triest af: het nieuwe baasje ontdekte twee tumoren en Bommel belandde opnieuw achter de tralies. Vanaf dat moment was de hond niet meer herplaatsbaar en euthanasie leek de enige optie. Gelukkig besloten de beheerders anders en ondernamen de lange reis van Groningen naar Brabant, om Bommel naar zijn nieuwe thuis bij Dierenthuis te brengen. Inmiddels zijn de gezwellen operatief verwijderd. De zachtaardige reu past prima in de roedel van ruim 50 honden en is de koning te rijk met alle aandacht en kameraadjes."

Ik heb veel sympathie voor de Stichting Dierenthuis, ze doen zoveel voor de loser-dieren . Bovendien heb ik iets met de naam Bommel. Mijn vorige Landseer heette Bommel,