Vanmiddag zag ik lakenvelders in de wei, ganzenkuikens in de sloot en een fuut die een visje ving. En Lonne zat tussen de anemoontjes mooi te wezen. Het is lente!! (Behalve voor dat visje)
26.3.16
16.3.16
tandpasta III
woensdag, 16 maart 2016
Ik stop met die tandpasta en ook met borstelen. Twee maal daags ellende. Lonne heeft zo'n vreselijke hekel aan dat spul en dat gepoets op haar kiezen, dat ze hoe langer hoe vaker van mij weg loopt. Normaal komt ze vrolijk naar me toe als ik haar roep, nu kijkt ze argwanend wat ik in mijn handen heb en blijft ze op veilige afstand van me. Elf jaar lang zijn we in wederzijds vertrouwen met elkaar omgegaan, altijd was Lonne bereid voor een knuffel. s' Avonds voordat ze gaat slapen hebben we het ritueel: "oortjes wrijven", hetgeen inhoudt dat Lon haar kop op mijn knieën legt en ik haar over de oren wrijf. Dat vond ze heerlijk. Oogjes dicht en genieten. Nu wil ze dat niet meer. Ze vertrouwt me gewoon niet.
Nog een nadeel, die tandpasta is zo plakkerig, dat het in haar bek rond de tanden en kiezen blijft zitten (dat is ook de bedoeling). Maar met het speeksel komt het toch naar buiten: gevolg een keiharde witte laag in Lonnes mondhoeken. Met warm water en een watje moet ik het weghalen, dus weer geklooi aan haar bek, op een zeer kwetsbare en gevoelige plek. Heb zelf maar iets aan je mondhoek, dat doet zeer.
Ik geef haar nu extra pijnstillers; en afwachten of het tandvlees vanzelf weer rustig wordt.
13.3.16
tandpasta II
vrijdag, 11 maart 2016
De dierenarts heeft naar Lonnes kiezen en vooral tandvlees gekeken en moest beamen dat het erg rood is. Advies, niet 1x maar 2x per dag de ontsmettende tandpasta in haar bek spuiten en er zal toch gepoetst moeten worden! Lonne en ik vinden dat helemaal niet leuk. Normaal komt ze blij naar me toe als ik haar roep, nu kijkt ze eerst argwanend wat ik van plan ben. Als ik met die tube aan kom kruipt Lonne weg. Ik heb er moeite mee om Lonne op haar oude dag te 'pesten'.
7.3.16
5.3.16
tandpasta I
zaterdag, 5 maart 2016
Met Lonne gaat het redelijk. Volgende week dinsdag moet ik de dierenarts bellen voor tanden en kiezen controle. Dan zal ik zeggen dat haar tandvlees nog steeds behoorlijk rood is, maar ze ruikt niet meer uit haar bek. Het is wel een gedoe om iedere avond die tandpasta in haar bek te wrijven. De eerste keren liet ze zich verrassen, maar nu kent ze het ritueel en ze vindt het niet leuk. Er zit een tuitje aan de tube, maar dat werkt niet, je spuit snel teveel pasta in haar bek. Nu doe ik wat op mijn vinger, til haar wangzak op en wrijf het spul op de kiezen die ze nog over heeft. Dat doe ik 's avonds laat, dan hoeft ze niet meer te eten of te drinken. Maar ik hoor haar nog heel lang smakken, want het is kleverig spul dat aan het gebit blijft plakken en op die manier desinfecterend werkt.
Nu ze nog meer kiezen kwijt is kan ze helemaal geen staafjes buffelhuid kluiven. Ze is het zo gewend en ze was er een lekker tijdje zoet mee. Ze vraagt er wel om, maar als ze er eentje krijgt geeft ze het, na een poosje op. Weer iets leuks verleden tijd! Ook Lonne ervaart het proces van ouder worden. . .
Abonneren op:
Posts (Atom)