conditie trainen

donderdag, 28 juli 2011

Vanaf nu ga ik bijhouden hoeveel Lonne heeft gelopen per dag. Zo kan ik goed zien of ze in de toekomst beter en wat langer achter elkaar actief kan zijn.

niets aan (te) doen

woensdag, 27 juli 2011

De (foto)behandeling op afstand heeft niets opgeleverd.  De afgelopen week heeft Lonne niet beter of slechter of langer gelopen dan anders. Vanmorgen weer contact gehad met de behandelaarster en die zei niet meer voor Lonne te kunnen doen dan zij gedaan heeft. Lon heeft geen stijve nek meer, blokkades in de energiebanen zijn opgeheven. 

Toen kwamen we te praat over Lonne's karakter. Om een lang verhaal kort te maken: het ligt aan mij! Ik heb waarschijnlijk veel te veel aandacht besteed aan Lonne's sloomheid. Als ze achter bleef, stond ik ook stil en vroeg belangstellend of het nog wel ging. Ik heb haar sloomzijn beloond met aandacht. En Lon is dol op aandacht. En als baas ben ik een watje en overbezorgd. Zo is er waarschijnlijk een patroon ontstaan. 

Wat ben ik nu wijzer geworden van al die onderzoeken van de afgelopen tijd?

1. Mogelijke lichamelijke mankementen zijn uitgesloten, ook door onderzoeken van de dierenarts

2. Lonne heeft geen pijn (meer)

3. Nu gaan we de conditie langzaam opvoeren, zonder acht te slaan op aanstellerig gedrag.

'gewoon' paranormaal begaafd!

dinsdag, 19 juli 2011

Lonne wordt nu sinds twee weken op afstand "behandeld".  Ik vind het nog steeds een vreemd iets, maar ja, je probeert van alles. Vanmorgen telefonisch contact gehad met de behandelaar, zij vindt het zinvol Lonne nog een week door te gaan. Ik heb haar gevraagd wat voor behandeling zij nu toepast, is het een soort Reiki?? "Nee hoor", zei ze, "ik ben 'gewoon' paranormaal begaafd."  Dat woordje gewoon vond ik heel komisch. Het komt in haar hele familie voor; als kind 'zag' ze al dingen die ze niet kon weten. Later besloot zij zich verder te ontwikkelen in de paranormale geneeswijze. Natuurlijk ben ik gelijk gaan zoeken op internet om meer te weten te komen over deze vorm van genezen en vond o.a. deze website. Alhoewel daar niets wordt gezegd over een behandeling via een foto. Er is dus besloten Lonne nog een week te behandelen. Ik ben uiteraard, ondanks mijn scepsis, heel benieuwd of zij Lonne pijnvrij en weer actief kan maken, zonder medicijnen. Al moet de behandeling nog weken doorgaan, ik heb het er voor over.
Toen ik de paranormale mevrouw vertelde dat Lonne zo enorm aan de diarree is geweest, (zie blog van 4 juli) zei ze: "Ik heb op de foto ook even naar de darmen van uw hond gekeken ik dacht dat ik een blokkade zag!" En ze verontschuldigde zich voor de overlast. Zou het dan toch kunnen, invloed op afstand via een foto?? Ik heb haar uitdrukkelijk gevraagd alleen maar naar Lonne spieren te denken als naar de foto kijkt!

 

zee

vrijdag, 15 juli 2011

Vandaag heerlijk zomerweer, wat een verschil met gister. Gisteren was het noodweer! Windkracht 8 en regen, regen, regen. Natuurlijk moest er het een en ander in de tuin worden gedaan, na zo'n dag storm. De baas had het er maar druk mee. Lon kreeg een grote kluif, en daar had zij het druk mee.
Toen het avond was gingen we naar het strand.

een saaie regendag

donderdag, 14 juli 2011

Wat een saaie dag!!!! Dat zijn we niet gewend, een hele dag binnen zitten. Maar dat gebeurde toch. Mijn hemel, hoeveel regen kan er vallen?? Ik heb een regenmeter in de tuin en die geeft aan dat er de laatste 24 uur 70 mm. water is gevallen. Is dat veel? Ik weet het eigenlijk niet. Ik weet wel dat het de hele dag niet droog is geweest. De regen was niet eens zo'n probleem, maar de storm. Windkracht 8 langs je huis is niet leuk. Op drie plaatsen lekt het op de zolder! Als regen met grote kracht tegen het dak wordt geblazen, dan is ieder kiertje bingo!

Vanmorgen rond negen uur met Lonne naar buiten. Zij vindt regen niet leuk, dus maar een klein rondje gelopen.  Ik had genoeg klusjes in huis te doen, dus heb ik gewacht tot Lonne zelf zou aangeven wanneer ze klaar was voor de tweede wandeling. Wat heeft ze veel geslapen!!! Rond 17.30 vond ik het tijd om haar uit te laten. Weer zijn we drijfnat geworden. Maar het is toch wat, dat een hond vanaf 's-ochtends 9 uur tot 's-avonds 6 uur er niet uit hoeft??

Morgen is er minder wind en geen regen, althans dat is de weersvoorspelling.  Dan kunnen we weer gewoon lekker wandelen.

zonloze dagen

dinsdag, 12 juli 2011

Het was voorspeld, de komende dagen geen zon! Dat valt tegen, we zijn zo verwend met veel zon en aangename temperaturen. Vanavond, rond negen uur kwam de regen . . . . en de wind.

spieren en pezen

maandag, 11 juli 2011

Vandaag kreeg ik telefonisch de uitslag van het onderzoek via Lonne's foto's . De aanhechtig van de pezen en spieren is Lonne's zwakke plek. (dus toch)
De komende week zal de mevrouw, ook weer via de foto's, proberen die spieren en pezen te beinvloeden, of wat dan ook. Ik weet nog steeds niet goed hoe ik dit onder woorden moet brengen. Het is allemaal zo onwezenlijk voor mij. Ik wil dingen graag doorgronden en begrijpen, maar hier kan ik me niets bij voorstellen. Het lijkt een soort voodoo, maar dan met goede bedoelingen.
Hoe dan ook, ik moet komende dagen goed op Lonne letten of er veranderingen zijn. Dat ze langer kan lopen en met meer plezier. Of dat er niets verandert.
Ik zal eens vragen of  de genezeres misschien heel erg aan Lonnes buik heeft gedacht, dat ze daarom diarree had (flauw) 

er was er een jarig, hoera, hoera,

daar horen ballontjes bij

donderdag, 7 juli 2011

musculus brachioceplalicus

maandag, 4 juli 2011

Lonne is nu een tijdje zonder pijnstiller en ze valt weer terug in haar oude patroon; heel snel moe en veel hijgen. Krijgt ze tijdens het lopen ergens pijn. Grote vraag: waar??? Ik weet bijna zeker dat het geen artrose of iets dergelijks is, want ze heeft geen enkel probleem met opstaan. Als ik 's-ochtends beneden kom, staat ze heel rap op om mij te begroeten. Dan ga je naar andere oorzaken zoeken en dan denk ik aan de spieren. Lonne verstapt zich vaak en loopt daarna een beetje mank. Altijd rechtsvoor. Dus ben ik over spieren gaan lezen, o.a. in “Elementaire kynologische kennis”, van drs. Robert van de Molen.

Daar staat: "In plaats van een sleutelbeen heeft een hond de MUSCULUS BRACHIOCEPLALICUS. Eén grote spier die vanaf het achterhoofd naar het opper armbeen loopt". Deze spier loopt dus niet via de schouder, maar direct naar de voorpoten.  Spier nummer 1.

Als Lonne met een waterstraal speelt, springt ze met beide voorpoten naar die straal om er in te happen.  Als Lon met de kinderen voetbalt, springt ze met beide voorpoten op de bal.

Bij trekspelletjes schudt ze haar kop. Ik denk dat deze bewegingen de genoemde spier kunnen irriteren. Dat verklaart misschien ook dat Lonne zich na het zwemmen niet of nauwelijk wil/kan uitschudden. Als een hond zich uitschudt begint dat bij de kop en eindigt bij de staart.

Nu heeft een bevriende Landseerfokster mij geadviseerd die spier te masseren en daarbij zachtjes aan haar vel te trekken. Dat doe ik nu twee maal per dag en Lonne vindt het heerlijk! Ze wordt er helemaal "zen" van. Ze gaat languit liggen en slaakt diepe zuchten van zaligheid.  Ook heb ik het telefoonnummer gekregen van een mevrouw die via een foto van je hond kan "zien" wat je hond mankeert. ??!!?? Ja, ongeloof was ook mijn eerste reactie. Maar niet geschoten is altijd mis, dus heb ik twee foto's van Lonne opgestuurd. Healing via een foto?? Ik had en heb daarover mijn twijfels, omdat ik gewoon niet snap hoe dat kan. Hoe kan iemand die mijn hond nog nooit heeft gezien, nog nooit heeft aangeraakt, vanaf een foto een diagnose stellen?? Afwachten maar.

Nu kunnen we helemaal niet wandelen want Lonne heeft vreselijk diarree. Zaterdagnacht rond twaalf uur werd ze onrustig en liep steeds naar de voordeur. Ze was voor de nacht al uitgelaten, maar oké, wij weer naar buiten. Ze ging direct in het gras zitten en het spoot eruit.

Dat duurde tot half vier, ieder half uur moest ze naar buiten. Zo zielig (ook voor mij). Ik legde mijn oor tegen haar buik en hoorde haar darmen vreselijk tekeer gaan. Toen dat iets rustiger werd, ben ik naar bed gegaan. maar om half zeven begon het weer. Dan loop je zondagochtend heel vroeg buiten, hetgeen een aparte ervaring is. Het was mooi weer, een beetje fris, maar lekker fris.  

Rond twaalf uur was de diarree over, maar Lonne de hele zondag uitgeteld. Vanmorgen was het toch weer (even) mis. De rest van de dag geen last. Ik hoop dat het nu echt over is.