24 augustus 2010
Eindelijk heb ik de knoop doorgehakt. A.s. donderdag gaat Lonne naar een homeopatische dierenarts. Ik vind het niet normaal dat een hond van 6 jaar na een half uurtje lopen doodmoe is. Ze gaat extreem hijgen en van dat hijgen gaat ze kuchen. Ik ben er verschillende keren voor bij de dierenarts geweest, die heeft een longfoto gemaakt, een hartecho, bloed onderzocht, nergens een afwijking. Ze heeft een prik gehad tegen kennelhoest, ze heeft Ventolin gehad, waar ze overigens heel erg ziek van werd, en niets heeft geholpen. De dierenarts adviseerde mij naar Utrecht te gaan voor verder onderzoek, maar dat wil ik niet. Geen idee waarom niet, het voelt niet goed.
Het maakt op mij al een goede indruk dat de homeopatische da alles over Lonne wil weten. Ik moet opschrijven hoe ze is met mensen, met honden, hoe ze reageert als er visite komt, hoe lang ik haar heb en hoe ze was als pup (weet ik niet) en als puber. Of er bijzondere dingen zijn voorgevallen, etc. ect. Kij, daar houd ik van, niet: stop er maar pillen in, maar kijken naar het totaalbeeld.
Ik ben heel benieuwd wat dat onderzoek oplevert.
