29.9.14

Maja

maandag, 29 september 2014

Vandaag hadden we weer een afspraakje met Maja. Het was gezellig, maar Lonne had weinig energie. Deed ze vorige keer volop mee met zwemmen en draven, nu was ze niet te verleiden tot welke activiteit dan ook. Maja trok zich daar weinig van aan; die holde in en uit het water en vermaakte zich best. Maar ze schrok wel even toen Lonne ging blaffen!
  













Met belangstelling volgde hij alle drukte aan de rand van zijn territorium.  

23.9.14

kastanjes rapen

dinsdag, 23 september 2014

Het is opeens herfst en in het bos struikel je over de eikels en kastanjes. Net als vroeger, toen ik nog kind was, heb ik mijn jaszakken ermee volgepropt. Ik kon het niet laten. En er lagen mooie dennenappeltjes, die gingen ook mee naar huis. 
Ik heb de eikels en kastanjes glanzend schoon gepoetst en in een glazen vaas gedaan. Zo heb ik thuis ook een beetje herfstbos.

 
Bovendien heb ik de herfsttijloosbolletjes uit mijn tuin opgegraven, op een schaaltje gelegd en zowaar: er komen bloemen uit. Verleden najaar kocht ik twee bollen en heb die, nadat ze spectaculair "naakt" hadden staan bloeien in de tuin geplant.  Op een achteraf plekje, want in de zomer is er geen gein aan. Een enorme bos groene bladeren, meer niet. En dan komt er zo iets sierlijks uit!
 
     
       



12.9.14

de schapen zijn er weer

vrijdag, 12 september 2014

De schapen van de herder uit de regio grazen weer het hele dorp af. Waren ze voorgaande jaren nog een bezienswaardigheid, nu zijn we er aan gewend. Maar als de kudde langs een drukke weg staat, zoals hier, vlakbij een tankstation heeft dat toch een bevreemdend effect.



10.9.14

Landgoed Oosterbeek

woensdag, 10 september 2014

Heel lang zijn we niet in Oosterbeek geweest. In verhouding tot de korte tijd die Lonne kan lopen is het redelijk ver weg. Maar als ik dat als norm neem, komen we nooit meer op de oude vertrouwde plaatsen. Dus kreeg ik vanmiddag opeens de behoefte om Oosterbeek weer eens te bezoeken. En het viel bepaald niet tegen. Er is, gelukkig, niets veranderd. Alhoewel het bord bij de ingang van het park het ergste deed vermoeden.


 Meestal betekent 'herstel' in ambtelijk jargon 'onherkenbaar veranderen'. Maar ik zag geen verschil, het was er nog net zo mooi en statig zoals op de litho die Steuerwald maakte naar een tekening van P.J. Lutgers, in 1855. Uitgeven in het boek: "Gezichten in de omstreken van 's Gravenhage en Leyden".

Vanaf dezelfde plaats maakte ik vanmiddag deze foto. Ik sta hier met mijn rug naar de (allang verdwenen) hofstede en kijk het park in, zoals jaren voor mij de bewoners dat ook deden.


Jan David Zocher heeft de tuinen aangelegd. Rust, harmonie en prachtige doorkijkjes zijn er en na iedere bocht in het park wacht een verrassing in de vorm van een sloot of een heuveltje.
Ook een verrassing waren deze zwammen, of paddestoelen, aan de voet van een grote beuk. Geen idee wat voor soort het is, maar het zijn wel voorboden van de komende herfst.




Als de baas druk is met fotograferen snuffelt Lonne langs de paadjes en grasranden.



8.9.14

vlinders in mijn struik

maandag, 8 september 2014

In mijn tuintje doet de Buddleja davidii 'Black Knight' precies waarvoor ik hem heb geplant: Vlinders lokken. Ze vliegen af en aan en grazen over de bloempluimen, met concurrentie van de bijen. Maar dat gaat goed samen. Ik weet niet zoveel van vlindersoorten, maar ik denk dat ik bezoek had van Atlanta vlinders.
 


Met Lonne gaat het weer goed. Ze heeft geen last meer van haar poot, dus zijn we vanmiddag naar Rust en Vreugd gegaan. Met een paar tussenstops bij bankjes heeft ze toch zeker een half uur gelopen. Ik merk wel dat na een paar dagen niets doen, haar conditie snel achteruit gaat. We gaan dus de looptijd weer langzaam opbouwen. Rust roest!
En als ik dan op een bankje zit te wachten tot Lonne is uitgerust, zie ik van alles. Zoals de stier die geïrriteerd raakte.




6.9.14

Lakenvelderdag 2014

zaterdag, 6 september 2014

Vandaag is het de dag van de Lakenvelder. Die prachtige runderen die ik (eindeloos) heb gefotografeerd en gefilmd en op mijn blog heb geplaatst. Onderhand zou je denken dat dit geen hondenblog, maar een Lakenvelderblog is. Toen ik in de krant las dat er een boek was verschenen over dit oer oude Hollandse ras moest ik dat natuurlijk hebben. “De Lakenvelder, niet uit het veld te slaan” is de titel en het is geschreven door Reurt Boelema. Natuurlijk; een lakenvelder boer.


Een prachtig boek, niet alleen door de schitterende foto’s, er staan ook heel veel interessante gegevens over de Lakenvelder in. De geschiedenis van het ras, de fok-eisen, het goede uiterlijk om een echte Lakenvelder te zijn, beschrijving van het karakter en dat koeien van dit ras (meestal) zelf hun kalveren werpen, gewoon in het weiland, en dat de kalfjes fijn bij hun moeder (en ooms en tantes) mogen blijven. Daar wordt een mens toch blij van. Dat er koeien zijn, die koe mogen zijn.
En een hoofdstuk over Lakenvelders in de kunst. De oudste afbeelding van een Lakenvelder is een tekening van Francois Rijckhals uit 1642 ! En natuurlijk een heel hoofdstuk geweid aan de Lakenvelders van Zorgboerderij Oliehoek, "mijn" Lakenvelders. Met foto's van de prachtige weide voor Kasteel Oud Wassenaar.  Dit jaar doet Oliehoek niet mee aan de Lakenvelderdag. Maar dat maakt mij niet uit. Ik kan de koeien iedere dag zien. Als ze niet te ver weg staan, in de schaduw langs de bosrand, maar in het grote weiland, kan ik ze van zeer dichtbij diep in hun mooie ogen kijken.  
Er zijn trouwens ook Lakenvelder kippen.  Zwarte kop, zwarte staart en alles daartussen is lakenwit. Er zijn zelfs gelakende geiten, zoals de Landgeit. Weet ik nu allemaal, dank zij dat boek.
 Hier een ode aan de Lakenvelders van Oliehoek.


 

5.9.14

poot verstuikt

vrijdag, 5 september 2014

Gisteravond ging er iets mis. Ons buurmeisje kwam met Lonne spelen. Dat doet ze wel vaker; na het eten mag ze nog buiten spelen en dat doet ze graag met Lonne. Samen ballen. Dat meisje en Lonne zijn dol op elkaar. Als Lonne haar stem hoort kijkt ze verwachtingsvol op en loopt al naar de deur, of zoekt naar haar bal. Als ik Lonne in de buurt uitlaat op een tijd dat de school uitgaat, hoor ik al van verre: "Looooooooonne !!!!"  En dan wordt er geknuffeld. Heel leuk.
Maar gister ging Lonne iets te enthousiast achter de bal aan en ze struikelde over de stoeprand. Toen was het uit met de pret.
Ik heb haar direct Traumeel-tabletjes gegeven. En Lonne heeft de rest van de avond geslapen. Totdat ze voor de nacht er toch even uit moest. Pffff, wat ging dat moeilijk. Ze kon bijna niet op haar rechtervoorpoot staan. Gelukkig is de plas-plaats dichtbij. En vanmorgen was het nog zo erg. Ik hou haar onder de pillen en ze hoeft niet te lopen, alleen als het nodig is. Ze ligt nu onder haar privé palm in de kamer.
 
 
Het zal na een paar dagen wel weer over zijn; ik heb onderhand ervaring met Lonne's gestruikel!
 
 
 

1.9.14

zomerse dagen

dinsdag, 2 september 2014

Dit zijn heerlijke dagen. Niet te warm, niet te koud, af en toe een wolk voor de zon en weinig wind. Zo mag het nog weken duren. De bomen in het bos wordt steeds geler en roder, alsook de tomaten in mijn tuin(tje). Ik ben ze volop aan het oogsten en lekker dat ze zijn!! Vooral de kleintjes. Die pluk ik voordat ze echt rood zijn want als ze eenmaal van de steel vallen zijn ze snel bedorven. Het narijpen op een schaaltje in de zon gaat heel goed.
 
Lonne op de achtergrond is een placemat
 
 
Het zijn Zuckertraube tomaatjes geteeld van de VPRO zaadjes. Die kon je aanvragen t.g.v. van het TV programma over de moestuin van Maarten 't Hart, dit voorjaar. Ik heb ze in potten gekweekt. Daarnaast had ik ook nog ander tomatenzaad gekocht, die iets grotere tomaten geven. Ook die zijn heel lekker.
      In de middag zijn we naar Rust en Vreugd gegaan. Daar liepen de Lakenvelders dichtbij het wandelpad, dus heb ik ze maar weer gefotografeerd. (a.s. zaterdag is het trouwens de landelijke Lakenvelderdag. Maar daarover bericht ik in een volgend blogje.)
Een eindje verderop was een zwanenfamilie druk aan het eten. Zo vreemd; twee dagen geleden was de sloot nog helemaal helder en vandaag lag er een dikke laag kroos. Waar komt dat vandaag? In zo'n korte tijd? Dat zal ik eens opzoeken. In ieder geval vonden de zwanen het prima!

  
 HIER staat alles over kroos. Het is heel voedzaam en onder optimale omstandigheden groeit het inderdaad supersnel!