Lonne was vandaag heel lui. 's-Ochtends merkte ik het al, ze wilde maar een klein stukje lopen. En toen ik rond 14 uur mij klaar maakte voor de echte wandeling bleef ze op haar kleedje liggen. Meestal loopt ze, als ik mijn jas aantrek, direct mee naar de voordeur, maar vanmiddag niet. Op mijn aanmoediging "Kom, we gaan uit", keek ze mij vanonder haar wenkbrauwen smekend aan, kwispelde vriendelijk met haar staart, en ging door met slapen. Nou, daar stond ik. Klaar voor een wandeling, maar duidelijk zonder Lonne. Ik had echt geen zin om thuis te blijven, dus ben ik alleen gaan wandelen. In de Horsten. Daar heb ik anderhalf uur gelopen!
Heerlijk was het. Maar wel een beetje saai zonder Lonne. Toen ik thuis kwam lag die luie meid nog te slapen, met haar knuffel.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten