Wat een koele dag; ik had zelfs kippenvel toen we vanmiddag naar het bos gingen. Ik dacht tussen de buien door even lekker te wandelen, maar we troffen de hevigste bui van de hele dag. Wat een wolkbreuk! Lonne sukkelde achter me aan, vol weerzin tegen al die nattigheid. Binnen een paar minuten was ze drijfnat en haar buik en poten vol natte aarde en zand.
Wat een slechte beslissing van me. We hadden beter in de buurt kunnen blijven, dan was ook de auto van binnen droog gebleven.
Toch heb ik er geen spijt van. Het bos heeft zo'n andere sfeer als het hard regent. Het is er heel stil, ondanks het geruis van de regen op de bladeren. Geen vogel laat zich horen en we zijn ook niemand tegen gekomen. Als overmorgen de temperatuur weer boven de 30 graden stijgt, zal ik met plezier aan deze middag terug denken.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten