op zoek naar stoepjes

maandag, 9 december 2013

Mijn blessure is nog niet helemaal genezen, maar ik kan gelukkig weer auto rijden. Niet te lang, want schakelen/sturen is pijnlijk. Maar we kunnen in ieder geval weer fijn naar het bos of zoals vanmiddag, naar de duinen. Er is echter één probleem, Lonne kan geen gebruik maken van de loopplank. Die is veel te zwaar om met mijn twee gehandicapte armen te tillen. En Lonne kan echt niet zonder loopplank!

Als zij op eigen kracht in en uit de auto moet springen, kan je erop wachten dat zij ook geblesseerd raakt. Probleem! Maar, gehandicapt zijn maakt vindingrijk. Voordat we weg gaan rijd ik de auto in onze straat met de achterwielen tegen de stoeprand, klep open en met die ongeveer 10 cm. minder hoogte verschil kan Lonne redelijk makkelijk zelf in de auto stappen. Ik moet wel goed bedenken waar we dan heen gaan; daar moet ook een hoge stoep zijn waartegen ik kan parkeren. Dat is vaak niet een echte parkeerplek. Dan zet ik de auto even  dwars over de straat, laat Lonne uitstappen en zeg dat ze moet blijven waar ze is.
Wat er dan gebeurt vind ik zo mooi. Ik stap weer in de auto en rij weg om ergens anders te parkeren. Ik zie haar kijken, maar ze blijft netjes zitten. In het volle vertrouwen dat ik terug kom. Dan ben ik zo trots op mijn Lonnetje!!!!