Rare dag was het. Uitbundige zonneschijn, lekkere temperatuur en toch was het niet fijn buiten. Er was zoveel wind. In de tuin werken was niet prettig en je kon er ook niet zitten lezen of eten. De krant waaide uit je handen, en de kaas van je brood. Zelfs in het bos was het zoeken naar een windvrij plekje. Het bankje bij het heideveldje voldeed.
Met zo'n uitzicht kan je er wel uren zitten. Lonne vermaakte zich ondertussen met haar bal.
Daarna gingen we toch weer verder, want ik wil zo graag de Lakenvelder kalfjes zien. Maar de koeien zijn slim, ze lopen heel ver van het wandelpad, in de luwte van de bomen. Te ver om ze te filmen. Als je heel goed kijkt zie je op de foto een paar zwart/witte stipjes. Dat zijn de kalfjes.
Voor thuis heb ik mooie takken verzameld. De paden lagen vol afgewaaide beukentwijgen met de jonge beukennootjes er nog aan. Die staat heel decoratief in mijn Groeneveldt vazen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten