uiteinde

vrijdag, 31 december 2010

Nog even, dan is de collectieve december gekte voorbij. Alleen nog het geknal, dan wordt alles weer normaal. Ik heb van het afgelopen jaar een overzichtje gemaakt van wat Lonne zoal heeft uitgespookt. Zie hier het resultaat. Het was vooral een "waterig" jaar. Maar ja, je bent een Landseer hè!

opgesloten. . .

dinsdag, 28 december 2010

dat waren we de afgelopen twee dagen. Het was zo glad, we konden echt nergens heen. Tweede Kerstdag hebben Lonne en ik nog een heerlijke wandeling in het bos gemaakt. De zon scheen, er stond geen wind en de bomen en struiken waren prachtig bedekt met een laag sneeuw. Maar toen we maandagochtend de deur uitgingen en Lonne enthousiast vooruit holde gleed ze gelijk uit. Ze kwam raar terecht want ze trok een beetje met haar achterpoot. Oh jeetje, ik kon ook geen stap verzetten. Schuifelen en de rulle sneeuwrandjes opzoeken was de enige manier om vooruit te komen. Gelukkig kon je op het gras (dat kan je niet te zien, maar ik weet waar onder de sneeuw gras is) gewoon lopen. Lonne was door die schuiver die ze had gemaakt gewaarschuwd en liep in mijn voetspoor. Het was niet fijn! Toen Lonne  had gedaan wat ze moest doen, zijn we direct weer naar huis gegaan. En dat duurt nu al twee dagen! We zijn het goed zat!
Ik kan me van vorige winters niet herinneren dat de wegen en trottoirs zo onbegaanbaar waren. In mijn dorp wordt niet gestrooid, alleen de drie doorgaande wegen zijn redelijk schoon. De rest is één ijsbaan. De burgers zoeken het maar uit! Ik voel me door mijn gemeentebestuur vreselijk in de steek gelaten. Pffff, dat moest ik even kwijt.  Nu maar hopen dat de dooi doorzet. Want Lonne kan zo haar energie niet kwijt. We doen veel spelletjes, dat houdt haar geestelijk wel bezig, maar lichamelijk komt ze tekort.

mijn adoptie hond

vrijdag 24 december 2010

Aan het eind van het jaar duik ik in mijn administratie en maak een balans op van alle donaties, abonnementen en  lidmaatschappen die ik in de loop van het jaar ben aangegaan. Sta ik nog achter die donatie? Lees ik dat tijdschrift nog graag? Wil ik nog wel lid zijn van dit of dat? Soms wordt het schrappen en opzeggen. Van het geld dat ik daarmee uitspaar doe ik dan weer andere dingen. Zoals nu.  Ik heb bij Dierenthuis een hond geadopteerd. Het is een Golden Retriever en hij heet Bommel.



Dit schrijft de Stichting Dierenthuis:

"Wat een ontzettend lieve hond, die Bommel... De Golden Retriever was al op leeftijd en zat als zwerver in het asiel Zuidwolde, toen een familie viel voor zijn karakter en hem adopteerde. Helaas liep het sprookje triest af: het nieuwe baasje ontdekte twee tumoren en Bommel belandde opnieuw achter de tralies. Vanaf dat moment was de hond niet meer herplaatsbaar en euthanasie leek de enige optie. Gelukkig besloten de beheerders anders en ondernamen de lange reis van Groningen naar Brabant, om Bommel naar zijn nieuwe thuis bij Dierenthuis te brengen. Inmiddels zijn de gezwellen operatief verwijderd. De zachtaardige reu past prima in de roedel van ruim 50 honden en is de koning te rijk met alle aandacht en kameraadjes."

Ik heb veel sympathie voor de Stichting Dierenthuis, ze doen zoveel voor de loser-dieren . Bovendien heb ik iets met de naam Bommel. Mijn vorige Landseer heette Bommel,

krimp en groei

vrijdag, 24 december 2010

Overdag dooit het, dus mijn sneeuwpop krimpt.  Ik heb hem een beetje gefatsoeneerd en een "hoedje" opgezet van dennetakjes. (hoe ouder hoe gekker)

Maar het Kerststukje groeit. Misschien dat morgen, eerste Kerstdag, de hyacinthen bloeien.

eindelijk weer in het bos

donderdag, 23 decmeber 2010

Dat viel niet mee; een hele week alleen maar in de buurtparkjes wandelen omdat ik op de gladde wegen niet in de auto durfde te rijden! In mijn dorp zijn sinds verleden week de wegen niet meer schoongemaakt, dus is het glijden en slippen. Lopend was het nog een kunst om niet onderuit te gaan. Zelfs Lonne maakte af en toe een schuiver. Maar vandaag heb ik alle sneeuw rond en van de auto weggeveegd, alle moed verzameld, en zijn we naar het bos gereden. Oh, wat was Lonne blij! Ze huppelde voor me uit met haar snuit in de sneeuw en natuurlijk moesten de waterkippen die in een wak in de vijver dreven aangeblaft worden: "Hallo, ik ben er weer!" maar ze liet ze verder met rust.

De bomen waren prachtig met de sneeuw nog op de takken en stammen. Maar de wind blies al veel weg, het leek of net het sneeuwde. We kwamen ook nog een roodbosrtje tegen die een tijdje achter me aan fladderde. Die heeft vast honger, dacht ik en gooide wat hondensoepjes voor hem/haar op de grond. Maar daar was Lonne het niet mee eens! Hap, slik en weg was het voer het ook het vogeltje.
Natuurlijk heb ik foto's gemaakt.

digital story of the nativity

woensdag, 22 december 2010

Als Jezus anno NU geboren zou worden, zou het zo gaan! Goed opletten, het gaat snel.