Dat viel niet mee; een hele week alleen maar in de buurtparkjes wandelen omdat ik op de gladde wegen niet in de auto durfde te rijden! In mijn dorp zijn sinds verleden week de wegen niet meer schoongemaakt, dus is het glijden en slippen. Lopend was het nog een kunst om niet onderuit te gaan. Zelfs Lonne maakte af en toe een schuiver. Maar vandaag heb ik alle sneeuw rond en van de auto weggeveegd, alle moed verzameld, en zijn we naar het bos gereden. Oh, wat was Lonne blij! Ze huppelde voor me uit met haar snuit in de sneeuw en natuurlijk moesten de waterkippen die in een wak in de vijver dreven aangeblaft worden: "Hallo, ik ben er weer!" maar ze liet ze verder met rust.
De bomen waren prachtig met de sneeuw nog op de takken en stammen. Maar de wind blies al veel weg, het leek of net het sneeuwde. We kwamen ook nog een roodbosrtje tegen die een tijdje achter me aan fladderde. Die heeft vast honger, dacht ik en gooide wat hondensoepjes voor hem/haar op de grond. Maar daar was Lonne het niet mee eens! Hap, slik en weg was het voer het ook het vogeltje.
Natuurlijk heb ik foto's gemaakt.
Natuurlijk heb ik foto's gemaakt.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten