woensdag, 24 augustus 2016
Lonne is niet meer. Vanmorgen is de
dierenarts hier aan huis gekomen om rustig en pijnloos een einde aan Lonnes
lijden te maken. Ik zeg lijden, want dat was het de laatste dagen. Naast de
erger wordende artrose en de ademnood kreeg zij ook nog eens een tandvlees
ontsteking. Bij haar bovenhoektanden zag het knalrood en er kwam geregeld bloed
uit. Behandeling was uitgesloten, omdat ze dan onder narcose zou moeten. Ook de
extra pijnstillers (Tramadol) boden geen verlichting.
De nacht van dinsdag op woensdag was
een verschrikking voor Lonne en daarmee ook voor mij. Lonne had het zo
vreselijk benauwd, ze heeft de gehele nacht liggen hijgen. Als ik dan naar haar
ging kijken, zag ik een zeer ongelukkige Lonne, die ook een beetje paniekerig keek
vanwege de ademnood.
Toen nam ik de beslissing: zo kon het
niet langer. Om acht uur de dierenarts gebeld, en daarna het huisdierencrematorium.
Om twaalf uur kwam de dierenarts, die
via een infuus in Lonnes voorpoot, eerst Lon onder narcose bracht en daarna de
dodelijke vloeistof toediende. Het ging allemaal heel rustig. Lon gleed weg uit
het leven, met haar kop op mijn schoot. Toen de dierenarts weg was, heb ik nog
een uur een dode Lonne liggen knuffelen. Ze zag er zo rustig uit, alsof ze
sliep, en dan zonder dat rasperige gehijg.
Om half twee kwam de man van het
crematorium. Samen hebben we Lonne op een brancard gelegd en naar zijn auto gebracht.
Dat is overigens een prachtig vervoermiddel. Het is een grote bestelbus, met
een gekoelde laadruimte, waarin een soort stapelbedden, waarop de brancard
past. Er kunnen dus meerdere dieren in.
Toen de deuren van de bus dichtklapten,
kreeg ik het vreselijk moeilijk. Toen was Lonne ook fysiek weg! En moeilijk heb ik het nog steeds.
_______________________________________________________________________
Heel veel lieve reacties gekregen. Kaartjes, e-mails en telefoontjes met troostrijke woorden. Ook kreeg ik bloemen van vrienden en buren en natuurlijk van de vriendinnetjes van Lonne, die erg onder de indruk zijn van Lonnes verscheiden. Ze waren vanmiddag op bezoek en keken onwillekeurig naar de plekken waar Lonne altijd lag. En daar was het leeg! Dat vonden ze moeilijk.
En hier nog twee lieve reacties
 |
| voor Lonne |
En hier nog twee lieve reacties
2 opmerkingen:
Het zal stil zijn de zondag avonden.....
rust zacht!
Och lieve Loes, sorry dat ik dit nu pas zie! Heel veel sterkte met het verlies van jouw prachtige meisje.
Liefs, Janine
Een reactie posten