Vanmiddag gingen we weer eens naar Clingendael, daar zijn we heel lang niet geweest. En dat heeft ook een reden, die ik eerlijk gezegd een beetje vergeten was, maar vanmiddag weer duidelijk werd. Er lopen zoveel honden. Per baas niet één of twee, drie mag ook, maar het zijn er wel tien of twaalf. Allemaal van uitlaatservices. Zo'n troep gedraagt zich vaak dominant, ze zijn samen één. En daar houdt Lonne niet van. Of beter gezegd, ze weet geen raad met een meute honden die blaffend en hijgend op haar af komt en graag aan haar achterste wil snuffelen. Ze blijft staan, kijkt nadrukkelijk opzij, zwaait langzaam met een lage staart, allemaal seintjes: ik ben er niet hoor, loop maar gewoon door. Maar dat doen die honden niet, ze blijven aandringen en dan zie ik dat de haren op Lonne's nek en rug langzaam overeind komen. Voor mij het sein: aanlijnen en wegwezen!
Dus hebben we de kortste weg genomen naar het gedeelte van het park waar honden niet los mogen; daar lopen alleen mensen. Toch hebben we heel fijn gewandeld. Het is natuurlijk een prachtig aangelegd park. En wat ik er zo leuk vind, die grote troep heel luidruchtige ganzen (ik heb iets met die vogels). Zo zitten ze nog allemaal bij elkaar in het weiland, maar zodra er eentje begint te lopen, volgt direct de rest. In ganzenpas, luid snaterend gaan ze op weg.
Natuurlijk kwam mijn fotogenieke Lonne ook helemaal tot haar recht in zo'n mooie omgeving.
 |
| tussen de rododendrons |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten