Vanmorgen gingen we wandelen in Rust en Vreugd, lekker vroeg, want het zou vandaag warm worden. Voor Lonne een balletje mee, dan kon ze haar energie voor de rest van de dag kwijt. Ik schrok toen we bij het kleine weilandje kwamen; daar lag de grote eikenboom, horizontaal, met de kruin over de sloot heen en bij de stam een soort krater waar de wortels waren. Het zal de storm van afgelopen vrijdag wel geweest zijn die deze eik omver heeft geblazen. Hij stond al heel scheef, soms dacht ik weleens: ik ben benieuwd wanneer hij omwaait. Nu dus.
Verder was het rustig en vredig in het bos. In het weiland hadden de koeien de schaduw al op gezocht. Zij boffen maar. Als je in de polder de koeien in de weilanden ziet, staan ze vol in de zon, zonder enige bescherming. Maar wat me opvalt van de Lakenvelders in Rust en Vreugd dat ze onder de vliegen zitten. Het lijkt mij om gek van te worden, ze doen niets anders dan vliegen verjagen en dat lukt niet. Misschien hebben alle koeien er last van, en zie ik het alleen hier omdat ik zo dicht bij kan komen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten