Er is nog meer sneeuw gevallen. In de nacht van zaterdag op zondag. Sneeuw valt zo zacht, je hoort niets, je merkt niets, als je dan wakker wordt en uit het raam kijkt. . . . De kerstlichtjes in de conifeer waren onzichtbaar, mijn mooie sneeuwpop; helemaal ondergesneeuwd. De auto's in de pakeervakken waren grote sneeuwhopen, ik wist dat er auto's onder zaten, maar alles was wit. Ik denk dat er op de sneeuwlaag die er al lag zeker nog 15 centimeter bij is gekomen.
En toen met Lonne naar buiten. Ik dacht dat ze zoveel sneeuw leuk zou vinden maar ze was niet blij. Het was teveel. Bovendien had ze erg last van sneeuwklonten tussen haar voetkussentjes. Steeds ging ze zitten, poot omhoog en dan moest de warme hand van de baas het probleem oplossen. Dan maar weer naar huis. In onze straat waren de buurkindertjes volop in de sneeuw aan het spelen. "Haaaa, Lonne!", klonk het enthousiast. Ja, toen had Lon wel zin om buiten te blijven. Maar weer die sneeuwklonten!! De moeder van één van de meisjes wist raad. Ze haalde een paar oude sokken van haar dochter. Misschien was dat de oplossing? Wat zag Lon er schattig uit met haar voorpoten in roze sokken gestoken. Iedereen kwam kijken en moest erg lachen. Lonne ging ervan gapen.
Maar het werkte niet, de sokken zakten af en toen kon ze helemaal niet meer lopen. Morgen zal ik naar de dierenwinkel gaan, misschien hebben ze daar speciale hondenschoenen. Ik weet dat ze bestaan.
Al die sneeuw is wel leuk, maar ik voel me opgesloten omdat ik niet in de auto kan rijden. Ik zou zo graag met Lonne naar het bos gaan, of de duinen. Daar zal het prachtig zijn. Maar wij zijn veroordeeld tot de piepkleine parkjes bij ons in de buurt en dat is super saai. Er wordt in mijn woonplaats geen sneeuw geruimd en niet gestrooid, alleen de grote doorgaande weg wordt min of meer schoon gehouden, maar voordat ik daar ben moet ik wel door tien spekgladde straten. Nou ja, het is kerst vakantie dus moet Lonne maar de straat op, met de kinderen spelen!
Maar het werkte niet, de sokken zakten af en toen kon ze helemaal niet meer lopen. Morgen zal ik naar de dierenwinkel gaan, misschien hebben ze daar speciale hondenschoenen. Ik weet dat ze bestaan.
Al die sneeuw is wel leuk, maar ik voel me opgesloten omdat ik niet in de auto kan rijden. Ik zou zo graag met Lonne naar het bos gaan, of de duinen. Daar zal het prachtig zijn. Maar wij zijn veroordeeld tot de piepkleine parkjes bij ons in de buurt en dat is super saai. Er wordt in mijn woonplaats geen sneeuw geruimd en niet gestrooid, alleen de grote doorgaande weg wordt min of meer schoon gehouden, maar voordat ik daar ben moet ik wel door tien spekgladde straten. Nou ja, het is kerst vakantie dus moet Lonne maar de straat op, met de kinderen spelen!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten