Even bijpraten over Lonnes gezondheid. Haar tandvlees is een stuk minder rood, bijna de normale kleur en ik merk dat ze totaal geen last meer heeft van haar kaak. Dat is heel fijn. Minder fijn is dat ze drie dagen terug opeens heel erg mank liep. Met veel pijn en moeite hinkte ze naar buiten voor de noodzakelijke zaken, en dan direct weer terug naar huis. Ik heb de dosis pijnstillers, die ze nog steeds krijgt vanwege de artrose, verdubbeld. Nu gaat het wel weer. Ze loopt nog moeilijk, maar ze heeft onderweg weer belangstelling voor allerlei luchtjes en de poezen in de buurt. Toch nog maar een paar dagen heel korte wandelingetjes maken, totdat ze weer normaal loopt. Wel saai, maar zoals ze nu is kunnen we echt niet naar het bos.
 |
| Zucht ! |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten