Vandaag raasde een enorme storm over mijn dorp. En een regen erbij, niet normaal. Tijdens de ochtendwandeling ging het nog wel, maar een groot deel van de dag zijn we binnen geweest. En toen, opeens, alsof iemand een knop omdraaide, werd het droog en de wind werd minder. Snel Lonne in de auto gezet en naar het bos. Camera mee, want ik dacht spectaculaire foto's te kunnen maken van omgewaaide bomen en/of afgerukte takken. Nou, dat viel tegen. Eigenlijk moet ik natuurlijk zeggen, dat viel mee! Dit was het enige obstakel dat we tegen kwamen.
Alhoewel, als je er net loopt als het naar beneden komt, is het wel veel!
Het was heerlijk om buiten te zijn, en wie zag ik, in de verte? Buurman en Buurman! Ik was ze al een tijdje kwijt en was bang dat ze weg waren. Maar ze hebben gewoon een ander stuk weiland gekozen.
Tot slot nog een paar foto's van mijn mooie meisje. Het is toch niet te zien dat ze al 10 jaar is? Ze heeft nog steeds een jeugdige uitstraling!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten