De dag begon met stralende zonneschijn. Heerlijk fietstochtje maken. En toen opeens. . . . van de ene op de andere minuut kwam de zeedamp. En die was KOUD !!
Gelukkig was ik al vlak bij huis. Maar ik had medelijden met al die mensen op de stranden en de andere fietsers in hun zomerse kledij. Er zullen morgen veel mensen verkouden zijn.
Met Lonne gaat het ietsje beter. Ik heb haar vandaag geen pijnstiller gegeven. Een beetje gemeen misschien, maar als ze helemaal geen pijn meer voelt kan ik haar niet de hele dag rustig houden. Pijn heeft een functie, pijn is een waarschuwing: tot hier en niet verder. Als de pijn door medicatie wordt uitgeschakeld, gaat Lonne weer te ver en dat bevordert de genezing niet. Sorry Lonne, nog even volhouden.
Het is voor mij ook raar en zeker niet leuk, dat Lonne niet kan lopen. Ik ben helemaal van slag. Ik mis de wandelingen en wat heb ik veel tijd over. . . . Ik krijg een beetje inzicht in een leven zonder hond. Dat is dus geen leven.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten