Vandaag kwam het kleine vriendje bij Lonne thuis op bezoek. De baby is nu ruim twee maanden; het hele kwetsbare is eraf dus werd het tijd voor de échte kennismaking. Dat was geen succes, wat Lonne betrof. Dit was geen kind waarmee ze kon spelen, dit was een "ding" dat constant bij de baas op schoot zat!!! En dat beviel Lonne helemaal niet. Ze was heel zenuwachtig, gapen en mij likken. Ze kwam steeds, met één van haar speeltjes in haar bek, tegen mij aanstoten. Als ik met de baby in mijn armen rondliep, liep Lonne voor mijn voeten. Ze deed zo opdringerig, op het irritante af. Voor het kindje had ze geen belangstelling, ze was alleen bezig mijn aandacht te trekken. Lonne was gewoon jaloers!
Ik snap het wel. Mijn andere kleinkinderen zijn een stuk ouder, daar knuffel ik wel mee, maar die draag ik niet in mijn armen, die zitten niet (meer) op schoot. Die hollen en spelen en ballen met Lonne. Dàt vindt Lonne leuke kinderen!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten