Vanmorgen werd ik wakker van de kletterende regen tegen de ruiten. Jasses, weer een natte dag. Afgelopen zondag was het stralend weer maar toen moest ik werken! Dat viel niet mee. Dus Lon en ik smachten naar een beetje licht. En zowaar rond half twee werd het droog en de lucht lichter. Komop Lon, naar de duinen. Maar eenmaal daar aangekomen kwam er mist opzetten. Ik denk dat het zeedamp was, want met grote wolken kwam het vocht over de duinen het land in. Ik proefde zout op mijn lippen. Het was een prachtig gezicht. Het landschap vervaagde heel langzaam, het vocht zakte tussen de duinen zodat de alleen de toppen nog zichtbaar waren. Als wij vanaf een duintop naar beneden gingen was het net of je een stoombad in liep. Maar dan wel een koude! Het was een schitterende wandeling. Ik had graag foto's gemaakt, maar had de camera niet bij me.
We waren net op tijd thuis voor de postbode die een pakket voor Lonne had. Via internet koop ik van alles in het groot voor mijn hondje en bij deze zending pensstaafjes zat ook een speeltje. En dat vond ze leuk! Meestal gaat ze slapen na de wandeling maar nu niet.
Toen bleek het ding ook nog te piepen!!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten