Deze week is de voorkant van het huis geschilderd. Lonne werd helemaal zenuwachtig van die vreemde kerels in de tuin. 's-Ochtends vroeg kwamen ze om de steiger op te zetten. Wat ging Lonne te keer! Ze reageerde niet op mijn geruststellende woorden dat het goed volk was, ze ging zowat door de voordeur. Maar het rare was, als de schilders binnen kwamen voor de koffie, of voor een emmertje water liep Lon ze kwispelend tegemoet. Pakte een speeltje en duwde dat tegen hun handen, zo van: Komop, ga je met me spelen? En zodra die mannen weer buiten waren en vooral als ze op de steiger klommen, dan stond Lonne weer met een borstel op haar rug voor het raam te blaffen!
In de achtertuin is ook de schuur en de schutting geschilderd, en dat vond Lonne weer prima. Ze vond het wel leuk om er bij te zijn, maar haar aanwezigheid werd niet op prijs gesteld. Haar staart zwaaide steeds tegen het schilderwerk, dus moest ze naar binnen. En daar begon ze weer te blaffen naar de mannen in de tuin! Pfff, dat heeft twee dagen geduurd.
Kijk eens hoe mooi de schutting is geworden en Lonne kan weer in alle rust op haar geliefde plekje liggen.
Op deze plek geniet de baas van de laatste zonnestralen en van haar boek en van een glaasje wijn
ze heeft er lang van genoten |
Daarna heeft Lonne nog met haar koetje gespeeld.
1 opmerking:
Ohh Lonne wat een heerlijk botje!! En je had het maar druk met al die mannen hahahaha. Maar het eindresultaat is wel heel mooi hoor!! En vrouwtjes die boekjes lezen en wijn drinken zo een hebben we er hier ook rondlopen ;)
dikke lebbers
Myrtsa & Merlin
Een reactie posten