Het duurt gelukkig maar één dag, die hitte. Vanmorgen was het nog wel prettig buiten. Om 08.30 uur met Lonne naar het park, en daarna ben ik op de fiets gestapt voor een ritje door de polder. Je wil toch graag naar buiten met zoveel zonneschijn. Maar dat had ik beter niet kunnen doen, met mijn hooikoorts! Overal waren de boeren aan het maaien, of gemaaid gras aan het keren. Ondanks de antihistamine begon ik te niezen, om nooit meer op te houden! De tranen liepen over mijn wangen, wat me meewarige blikken van tegenliggers opleverde.
En nu, drie uur in de middag, zitten Lonne en ik binnen, want zowel in de voor- als achtertuin is het niet uit te houden, zo heet, 32 graden in de schaduw.
Nu wachten we op de aangekondigde buien. Ik hoop dat ik nèt daarvoor Lonne nog even kan uitlaten.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten