Nu is het echt lente, de lakenvelders staan weer in de wei bij Rust en Vreugd. Althans, vijf koeien telde ik, lang niet zoveel als andere jaren. En ik heb zo'n vermoeden dat het er ook niet meer worden. Boer Gerard vertelde mij ooit dat hij achter zijn boerderij (die niet bij Rust en Vreugd is) land heeft gehuurd en dan ligt het voor de hand dat je het vee liever dicht bij huis laat grazen. Maar de lakenvelder is van oudsher een landgoederen rund, dus past het zo mooi bij Rust en Vreugd.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten