Twee huizen verderop in de straat woont een gezin met jonge kinderen en zij hebben twee gitzwarte katertjes. Jonge beestjes nog, waar Lonne graag achteraan gaat als zij ze buiten tegen komt. Maar die katers zijn zo razend snel, Lonne heeft ze nooit kunnen inhalen. Meestal kruipen ze onder een auto en zijn daardoor onbereikbaar voor wie of wat dan ook.
Vanmiddag liep ik met Lonne naar de auto. De buurkindertjes waren in de straat aan het spelen en bij hen was een van de katertjes. Ook nu ging Lon op een sukkeldrafje op het katje af. In plaats dat die wegkroop, bleef hij staan, maakte zich drie keer zo dik, begon te blazen en rende op Lonne af! Lon was totaal verrast en zag van verdere achtervolging af. Maar de kater gaf niet op en sprong blazend en met klauwtjes met uitgestrekte nagels naar Lonne's kop! Daarbij een ijselijk gemauw uitkrijsend. Niet alleen Lonne, maar ikzelf en ook de kinderen schrokken van zoveel agressie. Nog een keer sprong hij naar Lonne en dit keer klauwde hij de nagels in Lonnes achterste. De haren vlogen in het rond. De kinderen werden boos op de kat en joegen hem weg. Toen kroop hij wel onder een auto.
Ik deed de achterklep van de auto open en legde de loopplank voor Lonne klaar. De kinderen kwamen kijken, want ze waren bezorgd om Lonne. "Ze heeft toch geen pijn? Is ze gekrabt?" vroegen ze. Nee, Lon mankeerde niets.
Wij naar het bos. Toen we terug kwamen en ik Lonne uit de auto liet, stond die kat er weer, of nog. Hij zag Lonne en weer gingen zijn haren omhoog en kwam op ons af! Ik heb Lonne nog nooit zo snel naar huis zien lopen. Met veel ksst, ksst heb ik de kat weggejaagd.
Ik heb dit nog niet eerder meegemaakt. Die katers wonen hier al een jaar en altijd lieten ze zich gewillig door Lonne verjagen. Vanwaar nu opeens die agressie??? En heb ik nu een probleem, iedere keer als we op straat komen?
Geen opmerkingen:
Een reactie posten