Om zo lang mogelijk van de zon te genieten, verhuizen we aan het einde van de middag van de achtertuin naar de voortuin. Lonne vindt dat prachtig. Met haar achterwerk in de tuin en de voorpoten op het trottoir, heeft ze uitzicht (en controle) over de hele straat.
Uiteraard is er aan de straatkant meer te beleven dan in de achtertuin. Er komen fietsers langs en af en toe een auto en natuurlijk de kinderen. Maar ook de poezen uit de buurt worden door Lonne scherp in de gaten gehouden, alhoewel. . . ik denk vaak dat het andersom is.
Verleden jaar moest ik Lon in de voortuin nog vastleggen, want als ze een kat zag schoot ze de straat over, achter de kat aan. Heel gevaarlijk was dat. Maar dat doet ze nu niet meer. Dat kost teveel energie, zeker aan het eind van de dag. Wel zo rustig, als je wat ouder bent.
En ook van al dat controleren wordt ze moe en dan gaat ze gewoon lekker slapen.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten