Sinds gister loopt Lonne weer mank. Ik zag het gebeuren en zag ook dat er niets gebeurde wat het mank lopen kan verklaren. We waren in de Vlietlanden en daar zijn veel plekjes waar Lonne vanaf de walkant makkelijk het water in kan lopen en dat deed ze ook. Ik had een bal meegenomen, want jagen op waterkippen doet ze allang niet meer. De bal gooi ik in het water en Lonne haalt hem er weer uit. Dat vindt ze leuk.
Op een gegeven moment komt ze weer met de bal in haar bek de kant op, ze laat de bal vallen en gaat gelijk zitten. Ze schudde zich ook niet uit. Dat is niet goed. Ik heb gekeken of er iets tussen de voetkussentjes zat, dat was niet het geval. Dan maar verder lopen en dat ging heel moeilijk. Zielig. Ze hinkte achter me aan. Ik denk dat het haar rechterpoot pijn deed, want de linker gebruikte ze als 'valpoot'.
Wat is het dan opeens een heel eind lopen naar de auto. Met veel pauze's heeft ze het gehaald. Gelukkig heb ik altijd de loopplank bij de hand. De rest van de middag heeft ze geslapen is ze niet meer van haar plaats gekomen. Maar voor de nacht moest ze toch even naar buiten, daarbij had ze moeite met het stoepje afstappen.
Vanmorgen ging dat wel beter, maar ze wilde niet lopen. Ze heeft een plasje gedaan op de grasstrook aan de overkant van de straat en verder niet.
Nou ja, ik ken onderhand de remedie: rust, rust en rust, met wat kleine uitstapjes tegen het stijf worden.
Voor de rest mankeert ze niets. Ze is vrolijk en lief, dus ze lijdt geen pijn, als ze maar niet loopt.
Aan haar eetlust mankeert niets . . . .
Aan haar eetlust mankeert niets . . . .
Iedere zondagochtend krijgt ze een boterham met een ei en wat boontjes voor de maagvulling. Een feestmaal vindt ze dat !!!
Geen opmerkingen:
Een reactie posten