Lonne heeft (nu moet ik zeggen had) veel te veel haar tussen de voetkussentjes. Ook boven op de poten en tussen haar nagels was het een bende. Zelf kan ik het niet goed bijhouden want Lonne schiet in de stress als ik aan haar poten kom. Zodra ze de schaar ziet gooit ze alles in de strijd om tegen te werken. Dan valt het niet mee; knippen aan een poot die geregeld met kracht wordt terug getrokken. Dan maar naar de professionele dierenkapper. Wat een misbaar maakte Lonne zeg! Ze wilde niet naar binnen, ze wilde niet op de tafel, ze wilde alleen maar weg! Maar daar had de kapster geen boodschap aan. Met vereende krachten werd Lon op de tafel gezet. "Moet ik haar vastmaken of neemt u haar in de houdgreep?" vroeg de knipster. Ik houd Lonne wel vast zei ik. En dat ging goed. Lonne drukte haar kop tegen mijn buik en begon te hijgen. . . pfff, dat was warm.
Het duurde maar een kwartiertje, toen waren de vier voetjes heel mooi bijgewerkt en ook nog haar nagels geknipt. Dit laat ik dus voortaan altijd door de kapster doen, nooit meer zelf prutsen.
 |
Geen opmerkingen:
Een reactie posten