Je kon er op wachten. . . . een explosie van teken. Na zoveel warmte en droogte dan nu eindelijk wat regen. En dan verschijnen massaal de larfjes die vervolgens op zoek gaan naar voedsel. En dat is natuurlijk mijn Lonne!!!! Na iedere wandeling controleer ik haar op de spinnetjes, maar toch, als ik Lonne aai, voel ik weer zo'n met bloed opgezwollen ondier!
En dan ga ik maar weer aan de slag met pincet en watje met alcohol om de beet te ontsmetten. Natuurlijk druppel ik anti-tekenspul op Lonnes huid, maar met dit enorme aanbod helpt dat niet voldoende. Gelukkig laat Lonne al dat gezoek in haar dikke vacht geduldig toe.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten